téng kuà
téng xiáng
téng qiān
téng chái
téng niè
téng cù
téng hēi
téng qū
téng shàng
téng shēng
téng zòng
téng shū
téng cí
téng kǒu
téng yuè
téng tiào
téng jié
téng dì
téng cù
téng shé
téng wén
téng juě
téng bǎng
téng bō
téng fáng
téng zhí
téng bá
téng bù
téng jù
téng jū
téng fēi
téng tū
téng gào
téng hái
téng jià
téng yí
téng zhì
téng huān
téng xiāng
téng qīng
téng jiǎn
téng jī
téng jīng
téng jiàng
téng yě
téng guì
téng jīng
téng qǐ
téng hǔ
téng còu
téng chū
téng lì
téng yù
téng jiá
téng chōng
téng jiǎo
téng líng
téng pū
tēng tēng
téng shǎn
téng chuō
téng wù
téng mǎ
téng xiān
téng jiàn
téng yīng
téng zhù
téng huáng
téng fān
téng fèi
téng xiāo
téng chāo
téng zòu
téng guāng
téng jí
téng shuǐ
téng gé
téng bō
téng xiān
téng róu
téng dàng
téng qiān
téng yí
téng jiàn
téng hū
téng shì
téng biàn
téng yì
téng nuó
téng xiǎn
téng luò
téng diào
téng de
téng dǎo
téng gū
téng fèn
téng yǒng
téng dié
téng yáng
téng mào
téng míng
téng xiāng
téng chuō
téng è
téng líng
téng yún
téng tà
téng lóng
téng xiān
téng kōng
téng bàng
téng chí
téng chuō
téng jì
téng hǎi
téng jiāo
téng báo
téng yuán
téng yuán
téng shān
téng dá
téng dié
téng bāo
téng xiū
téng xuān
téng yǒng
téng tà
téng hé
téng bēn
⒈ 腾空跳跃，向上跳。
引唐薛用弱《集异记·叶法善》：“以灯为龙凤螭豹腾躑之状，似非人力。”
清周亮工《书影》卷一：“诗成， 人穀持告其家羽，輙腾躑架上曰：‘哥哥死，哥哥死。’”
⒉ 飘飞回旋。
引《太平广记》卷四九〇引唐王洙《东阳夜怪录》：“爱此飘颻六出公，轻琼洽絮舞长空，当时在逐秦丞相，腾躑川原喜北风。”
腾téng(1)（动）奔驰或跳跃：～空｜～起。(2)（动）升到空中：升～｜飞～。(3)（动）使空：～开｜～地方。(4)（动）用在某些动词后表示反复：折～｜翻～。(5)（动）（Ténɡ）姓。
踯读音：zhí〔踯躅〕徘徊不前。躅（zhú ）。