téng pū
téng yě
téng chū
téng tà
téng tū
téng fān
téng jī
téng xiān
téng qiān
téng wén
téng lì
téng mào
téng líng
téng yǒng
téng xiáng
téng mǎ
téng tà
téng bàng
téng zhù
téng bēn
téng zhì
téng fáng
téng dá
téng chái
téng biàn
téng xiān
téng xiān
téng shēng
téng yún
téng yí
téng jiǎn
téng dié
téng hé
téng qīng
téng hái
téng cù
téng hǎi
téng bō
téng gū
téng bō
téng zòng
téng jié
téng zòu
téng tiào
téng wù
téng gé
téng xiāng
téng dì
téng róu
téng líng
téng niè
téng de
téng jiá
téng jiàn
téng báo
téng zhí
téng xiū
tēng tēng
téng shān
téng yì
téng juě
téng fèi
téng xiāng
téng xiāo
téng hū
téng shǎn
téng míng
téng shuǐ
téng fèn
téng huān
téng cù
téng kǒu
téng yáng
téng jiàn
téng hǔ
téng bāo
téng qū
téng jì
téng xiǎn
téng kōng
téng gào
téng jù
téng yuán
téng yīng
téng è
téng shū
téng yuè
téng hēi
téng shì
téng jí
téng guāng
téng yuán
téng fēi
téng jiāo
téng diào
téng chí
téng qǐ
téng nuó
téng còu
téng jià
téng yǒng
téng luò
téng yí
téng dàng
téng chuō
téng jiǎo
téng jīng
téng xuān
téng yù
téng chōng
téng chuō
téng bù
téng cí
téng huáng
téng dǎo
téng dié
téng bá
téng jū
téng chāo
téng jīng
téng shé
téng bǎng
téng qiān
téng lóng
téng shàng
téng guì
téng chuō
téng jiàng
téng kuà
líng jiàn
cháo jiàn
qī jiàn
lǚ jiàn
líng jiàn
chù jiàn
shí jiàn
cǎi jiàn
lìn jiàn
gēng jiàn
dēng jiàn
qīn jiàn
tà jiàn
chuài jiàn
lìn jiàn
dǎo jiàn
lì jiàn
róng jiàn
zuó jian
chéng jiàn
wēi jiàn
cù jiàn
mào jiàn
lìn jiàn
shèng jiàn
pān jiàn
hún jiàn
zāo jian
róu jiàn
zhēn jiàn
kè jiàn
téng jiàn
dāo jiàn
gōu jiàn
chǎ jiàn
háng jiàn
zāo jiàn
zāo jiàn
cǐ jiàn
⒈ 奔驰践踏。
引《后汉书·光武帝纪上》：“莽兵大溃，走者相腾践，奔殪百餘里间。”
《新唐书·杜咸传》：“时旱暑风炽， 咸纵火，譟而前，贼眩怖相失，自腾践死，擒其酋，遂平之。”
宋苏轼《上吕仆射论浙西灾伤书》：“八月之末， 秀州数千人诉风灾，吏以为法有诉水旱，而无诉风，拒闭不纳，老幼相腾践，死者十一人，方按其事。”
腾téng(1)（动）奔驰或跳跃：～空｜～起。(2)（动）升到空中：升～｜飞～。(3)（动）使空：～开｜～地方。(4)（动）用在某些动词后表示反复：折～｜翻～。(5)（动）（Ténɡ）姓。
践读音：jiàn践jiàn(1)（动）踩：～踏。(2)（动）履行；实行：实～｜～约。