téng mǎ
téng pū
téng jiá
téng jiàn
téng yáng
téng bàng
téng è
téng xiāng
téng lì
téng chí
téng tà
téng xiāng
téng guì
téng míng
téng shēng
téng bāo
téng chái
téng dǎo
téng jū
téng yù
téng shàng
téng zhì
téng qū
téng chāo
téng jù
téng xiān
téng yuán
téng dì
téng xuān
téng bá
téng xiǎn
téng cù
téng shān
téng nuó
téng hǎi
téng shuǐ
téng yīng
téng luò
téng hū
téng cí
téng xiū
téng kuà
téng gào
téng kǒu
téng fèn
téng lóng
téng xiān
téng jī
téng qīng
téng biàn
téng yì
téng shū
téng niè
téng hēi
téng hé
téng hái
téng líng
téng mào
téng diào
téng jià
téng fēi
téng zòng
téng yǒng
téng zòu
téng chuō
téng tū
téng xiáng
téng tà
téng jiǎn
téng tiào
téng jiāo
téng zhù
téng jīng
téng jīng
téng chuō
téng shé
téng shǎn
téng xiān
téng yǒng
téng bǎng
téng dié
téng fān
téng cù
téng jiàng
téng shì
téng juě
téng dié
téng jiàn
téng yuè
téng fáng
téng xiāo
téng yí
téng wén
téng gū
téng jiǎo
téng jì
téng còu
téng zhí
téng chōng
téng dàng
téng huáng
téng bēn
téng báo
téng chū
téng yí
téng wù
téng dá
téng huān
téng hǔ
téng jí
téng gé
téng qiān
téng bō
téng de
téng qiān
téng líng
téng bō
téng chuō
téng qǐ
téng bù
téng guāng
téng róu
téng jié
téng yuán
téng kōng
téng yún
téng fèi
téng yě
tēng tēng
kěn dǎo
sì dǎo
jué dǎo
lán dǎo
tān dǎo
pū dǎo
téng dǎo
zāi dǎo
qīng dǎo
qī dǎo
shé dǎo
què dǎo
zhòng dǎo
fǎn dào
shuāi dǎo
dǎ dǎo
sān dǎo
tǎng dǎo
diē dǎo
huí dǎo
jīng dǎo
piān dǎo
tuī dǎo
jué dǎo
dàng dǎo
yīn dǎo
dīng dǎo
bàn dǎo
diān dǎo
cuó dǎo
guì dǎo
zhuàng dǎo
bó dǎo
qǐng dǎo
bù dǎo
chě dǎo
wén dǎo
zuì dǎo
gū dǎo
zhì dǎo
bài dǎo
yūn dǎo
wǒ dǎo
qǐ dǎo
qī dǎo
cù dǎo
xiāo dǎo
bēng dǎo
chū dǎo
gào dǎo
guān dǎo
yǎn dǎo
bān dǎo
diān dǎo
fǎn dǎo
nán dǎo
tuí dǎo
sī dǎo
fú dǎo
fān dǎo
yā dǎo
fàng dǎo
jué dǎo
mián dǎo
diān dǎo
gōng dǎo
mò dǎo
lǎo dǎo
huá dǎo
pū dǎo
liáo dǎo
cóng dǎo
chī dǎo
hūn dǎo
shuò dǎo
jiàn dǎo
zhōng dǎo
wò dǎo
bā dǎo
bài dǎo
pán dǎo
mài dǎo
liào dǎo
⒈ 转移挪动。
引宋王禹偁《量移后自嘲》诗：“可怜踪跡转如蓬，随例量移近陕东；便似人家养鸚鵡，旧笼腾倒入新笼。”
⒉ 折腾。
引《二刻拍案惊奇》卷十二：“﹝严蕊﹞着实被他腾倒了一番，要他招与唐仲友通奸的事。”
⒊ 武术中一种棒法的名称。
引《清平山堂话本·杨温拦路虎传》：“马都头道：‘我兀自请他问他腾倒棒法。’”
打倒。
腾téng(1)（动）奔驰或跳跃：～空｜～起。(2)（动）升到空中：升～｜飞～。(3)（动）使空：～开｜～地方。(4)（动）用在某些动词后表示反复：折～｜翻～。(5)（动）（Ténɡ）姓。
倒读音：dǎo,dào[ dǎo ]1. 竖立的东西躺下来：摔倒。墙倒了。倒塌。倒台。打倒。卧倒。
2. 对调，转移，更换，改换：倒手。倒换。倒车。倒卖。倒仓。倒戈。