téng mào
téng diào
téng jī
téng fèi
téng bàng
téng nuó
téng shū
téng jiá
tēng tēng
téng guāng
téng jié
téng jiàn
téng jū
téng jiǎo
téng kǒu
téng jì
téng juě
téng dǎo
téng mǎ
téng tū
téng fáng
téng chí
téng shān
téng cù
téng lì
téng líng
téng de
téng wù
téng qǐ
téng jiǎn
téng jià
téng jīng
téng xiāng
téng dàng
téng shēng
téng xiān
téng gào
téng chái
téng bǎng
téng yuè
téng dié
téng è
téng yě
téng jí
téng hǔ
téng chū
téng hǎi
téng zòng
téng yí
téng jiāo
téng huān
téng xiū
téng xiān
téng wén
téng chuō
téng xiáng
téng yí
téng shì
téng bù
téng dá
téng hēi
téng lóng
téng jù
téng pū
téng tiào
téng báo
téng yún
téng qiān
téng hé
téng yuán
téng bēn
téng fèn
téng chōng
téng huáng
téng jīng
téng shǎn
téng bāo
téng qiān
téng chuō
téng xiāng
téng tà
téng fēi
téng líng
téng shé
téng chāo
téng niè
téng yǒng
téng míng
téng yù
téng chuō
téng xuān
téng yáng
téng yì
téng biàn
téng kuà
téng xiāo
téng bō
téng jiàn
téng guì
téng tà
téng bō
téng gū
téng cù
téng jiàng
téng qīng
téng zhì
téng kōng
téng fān
téng zhù
téng yǒng
téng hū
téng hái
téng bá
téng yīng
téng zòu
téng còu
téng xiān
téng xiǎn
téng shàng
téng qū
téng zhí
téng róu
téng dié
téng dì
téng yuán
téng shuǐ
téng luò
téng cí
téng gé
⒈ 向上飞起貌。
引唐韩愈《谒衡岳庙遂宿岳寺题门楼》诗：“紫盖连延接天柱，石廪腾掷堆祝融。”
元刘祁《归潜志》卷十三：“盖泉自石门而下……或如飞练千尺腾掷不收，又如珠帘百幅联翩下坠。”
清陈维崧《绕佛阁·由剑池循石磴上至平远堂侧伫眺久之》词：“古苔绣蚀，腾掷直上，霜磴如拭，高处奇絶。”
⒉ 腾跳。
引《太平广记》卷四四引《河东记·萧洞玄》：“俄然有虎狼猛兽十餘种类，哮叫腾掷，张口向无为，无为亦不动。”
清吴伟业《松鼠》诗：“攀援所絶处，排空自腾掷。”
《中国近代思想史参考资料简编·驳革命可以生内乱说》：“何尝有扰攘腾掷，人人奋臂以夺政权之幻观耶？”
腾téng(1)（动）奔驰或跳跃：～空｜～起。(2)（动）升到空中：升～｜飞～。(3)（动）使空：～开｜～地方。(4)（动）用在某些动词后表示反复：折～｜翻～。(5)（动）（Ténɡ）姓。
掷读音：zhì掷zhì（动）扔；投：～还｜～弹筒｜～色子。