shì fǔ
shì chán
shì bó
shì mǎng
shì jì
shì bù
shì bǎn
shì guō
shì luò
shì fáng
shì fǔ
shì gū
shì shuì
shì jùn
shì lóu
shì jí
shì jiē
shì dé
shì gōng
shì jiǔ
shì diǎn
shì diào
shì ēn
shì mén
shì zǐ
shì chǎng
shì miàn
shì dǎng
shì píng
shì jiān
shì bó
shì sì
shì qú
shì chǒng
shì mò
shì kuí
shì lì
shì shī
shì huà
shì jià
shì chén
shì zhòng
shì chán
shì fēn
shì yù
shì tíng
shì suàn
shì gùn
shì dǒu
shì sī
shì lì
shì cháo
shì chēng
shì yǔ
shì jù
shì huǎng
shì tú
shì bù
shì hǒng
shì luán
shì zhǔ
shì diàn
shì huì
shì tóu
shì míng
shì mǔ
shì huì
shì yá
shì cuō
shì xué
shì gū
shì gǔ
shì huān
shì xiāo
shì jū
shì mín
shì tiào
shì kǒu
shì yǐn
shì zhèng
shì qián
shì qǐng
shì xián
shì chǐ
shì jiāo
shì jǐng
shì diàn
shì kuài
shì gū
shì fù
shì chāo
shì lǐ
shì liǎng
shì guān
shì yì
shì shǔ
shì jì
shì quàn
shì hǔ
shì pù
shì jīn
shì zhèn
shì rì
shì chèng
shì mǎi
shì sháo
shì zhǎng
shì wù
shì cùn
shì nù
shì huì
shì kuài
shì dí
shì lǘ
shì yuàn
shì dān
shì yōng
shì hé
shì qū
shì bù
shì chāng
shì lí
shì huì
shì háo
shì niàng
shì chéng
shì yuàn
shì kuài
shì chá
shì zhì
shì lǐ
shì róng
shì fāng
shì shù
shì huā
shì jiāo
shì chàng
shì gē
shì yīn
shì rén
shì fàn
shì kuàng
shì jǐng
shì qíng
shì zhí
shì huán
shì cì
shì zhǎn
liè tíng
guān tíng
yàn tíng
tái tíng
zhì tíng
zhú tíng
jì tíng
gǎng tíng
zhǎng tíng
chí tíng
gū tíng
luó tíng
lú tíng
jīn tíng
fēng tíng
qí tíng
bà tíng
gǎng tíng
gōng tíng
jiǎo tíng
lú tíng
qiū tíng
lí tíng
kǎo tíng
màn tíng
chēng tíng
sān tíng
xiāng tíng
chá tíng
xiè tíng
lán tíng
shí tíng
shū tíng
shuǐ tíng
yóu tíng
luó tíng
chì tíng
yún tíng
jiǎng tíng
rú tíng
yě tíng
bào tíng
biān tíng
hú tíng
jǐng tíng
lǚ tíng
huà tíng
wú tíng
hóng tíng
méi tíng
xīn tíng
róng tíng
yuán tíng
bēi tíng
yù tíng
sòng tíng
shān tíng
kè tíng
xiāng tíng
lǘ tíng
kē tíng
mèng tíng
yún tíng
xī tíng
zhāng tíng
shì tíng
zǐ tíng
duǎn tíng
fén tíng
mù tíng
jiē tíng
liáng tíng
hún tíng
hú tíng
tiáo tíng
jǐn tíng
liáng tíng
⒈ 市吏治事之所。
引《周礼·地官·司市》“以次叙分地而经市” 汉郑玄注：“次，谓吏所治舍。思次，介次也，若今市亭然。”
孙诒让正义：“案《续汉书·百官志》， 雒阳有市长，盖即於市亭为官寺，与周制同。”
⒉ 市中高大的楼亭。
引唐储光羲《贻余处士》诗：“市亭忽云搆，方物如山峙。”
⒊ 指市中酒楼。
引宋欧阳修《寄圣俞》诗：“市亭插旗鬭新酒，十千得斗不可赊。”
宋曾巩《寒食》诗：“唯有市亭沽酒客，俚歌声到日西斜。”
市shì(1)（名）集中买卖货物的固定场所；市场：米～｜夜～。(2)（名）买卖货物：～惠。(3)（名）城市：～民｜都～。(4)（名）行政区划单位；分直辖市和市。(5)（名）属于市制的（度量衡单位）：～尺｜～斤。
亭读音：tíng亭tíng(1)（名）本义：盖在路旁或花园里供人休息用的建筑物；大多有顶无墙：盖在路旁或花园里供人休息用的建筑物；大多有顶无墙(2)形状像亭子的小房子：书～｜岗～。(3)适中；均匀：～午。