jiǎn rán
jiǎn mù
jiǎn tài
jiǎn lìn
jiǎn sè
jiǎn lì
jiǎn nián
jiǎn zhèng
jiǎn xiá
jiǎn lòu
jiǎn yòng
jiǎn kǔ
jiǎn gù
jiǎn fá
jiǎn lián
jiǎn qī
jiǎn diāo
jiǎn jiǎn
jiǎn pǔ
jiǎn bó
jiǎn shěng
jiǎn jǐn
jiǎn suì
jiǎn gōng
jiǎn bēi
jiǎn hú
jiǎn mù
jiǎn shè
jiǎn zàng
jiǎn yuē
jiǎn bī
jiǎn kè
jiǎn diāo
jiǎn lìn
jiǎn sè
jiǎn mào
jiǎn yuè
jiǎn kè
jiǎn jū
jiǎn kè
jiǎn zhèng
jiǎn yì
jiǎn dé
jiǎn pín
jiǎn lǜ
jiǎn lǐ
jiǎn què
jiǎn qín
jiǎn shí
jiǎn tuì
jiǎn tài
jiǎn è
jiǎn fù
jiǎn jìng
jiǎn bǐ
jiǎn bǎo
jiǎn jié
jiǎn fǔ
jiǎn sù
níng jìng
zhuān jìng
àn jìng
xián jìng
zuò jìng
pín jìng
jì jìng
bèi jìng
níng jìng
hè jìng
wén jìng
yōu jìng
bù jìng
yuān jìng
yíng jìng
zhuāng jìng
zhèn jìng
qǔ jìng
xiáng jìng
shěn jìng
tián jìng
sù jìng
chōng jìng
mài jìng
zhàn jìng
qīng jìng
shàn jìng
zhèng jìng
míng jìng
xī jìng
lěng jìng
jiǎn jìng
jié jìng
zhǐ jìng
gāo jìng
tián jìng
shěng jìng
lián jìng
pì jìng
jiè jìng
chéng jìng
yǎ jìng
mì jìng
zhèn jìng
nài jìng
shǒu jìng
qī jìng
bì jìng
mò jìng
yán jìng
chún jìng
dàn jìng
jié jìng
shǎng jìng
yún jìng
wǎn jìng
píng jìng
mì jìng
zhǔ jìng
róu jìng
jiǎn jìng
sǐ jìng
jī jìng
sī jìng
yā jìng
chǎng jìng
yǎ jìng
shū jìng
sù jìng
ān jìng
dòng jing
zhú jìng
tuì jìng
yàn jìng
yǎng jìng
xīn jìng
yú jìng
mù jìng
xián jìng
chún jìng
zào jìng
jǐn jìng
xí jìng
chén jìng
mì jìng
qī jìng
yán jìng
xū jìng
zhēn jìng
wěn jìng
dàn jìng
xuán jìng
qiǎo jìng
xián jìng
kāi jìng
duān jìng
rù jìng
pǔ jìng
hé jìng
wēn jìng
qù jìng
kuān jìng
⒈ 谓恬静寡欲。
引唐李廓《上令狐舍人》诗：“近来唯俭静，持此答深知。”
《新五代史·杨邠传》：“邠为人颇俭静。”
明李东阳《淡轩记》：“且君以其身教於其家，故其子縝为工部都给事中，文学论议表见於世，而持身俭静有家法，其得乎澹之义者为多。”
俭jiǎn（形）俭省：勤～｜省吃～用。
静读音：jìng1.安定不动（跟“动”相对）：～止。安～。风平浪～。～～的湖水。
2.没有声响：寂～。清～。傍晚，公园里很～。
3.使平静或安静：～下心来。请大家～一～。
4.姓。