xí jìng
xí yáng
xí dé
xí gù
xí yì
xí xìng
xí kǎn
xí jìn
xí yáng
xí xué
xí tí
xí qì
xí dìng
xí wén
xí yuán
xí dǔ
xí guàn
xí luàn
xí yì
xí jiàn
xí shàng
xí rǎn
xí jiào
xí chá
xí sòng
xí guàn
xí hào
xí yòng
xí róng
xí fú
xí liàn
xí tài
xí kè
xí shì
xí cháng
xí wán
xí jiā
xí bì
xí xí
xí sú
xí xíng
xí shú
xí fù
xí dǎo
xí fēng
xí róng
xí liú
xí lè
xí cí
xí rěn
xí chén
xí dǔ
xí chí
xí niǔ
yōu jìng
pín jìng
yú jìng
wēn jìng
zhǐ jìng
xián jìng
shǒu jìng
lián jìng
mì jìng
jī jìng
chún jìng
xí jìng
xiáng jìng
yǎ jìng
shū jìng
qiǎo jìng
chéng jìng
bì jìng
xuán jìng
bèi jìng
mì jìng
jié jìng
chén jìng
gāo jìng
qǔ jìng
zhēn jìng
bù jìng
shàn jìng
sī jìng
zhuāng jìng
xū jìng
chún jìng
xián jìng
pǔ jìng
zhú jìng
zhuān jìng
nài jìng
qīng jìng
xīn jìng
mù jìng
zuò jìng
yán jìng
duān jìng
sù jìng
róu jìng
wén jìng
hè jìng
rù jìng
yuān jìng
tián jìng
hé jìng
píng jìng
yǎ jìng
yún jìng
jǐn jìng
mài jìng
àn jìng
xī jìng
tián jìng
mò jìng
zào jìng
qī jìng
níng jìng
yán jìng
dàn jìng
níng jìng
lěng jìng
jiè jìng
zhàn jìng
míng jìng
qī jìng
wěn jìng
dàn jìng
dòng jing
shěng jìng
yā jìng
sǐ jìng
tuì jìng
zhèng jìng
jì jìng
qù jìng
jiǎn jìng
jiǎn jìng
yǎng jìng
pì jìng
zhèn jìng
ān jìng
xián jìng
chǎng jìng
zhèn jìng
zhǔ jìng
shěn jìng
kāi jìng
kuān jìng
shǎng jìng
sù jìng
jié jìng
mì jìng
wǎn jìng
chōng jìng
yàn jìng
yíng jìng
⒈ 亦作“习靖”。靖、静古通。谓习养静寂的心性。亦指过幽静生活。
引汉焦赣《易林·噬嗑之大过》：“奇适无耦，习靖独处。”
南朝梁何逊《苦热》诗：“习静閟衣巾，读书烦几案。”
唐王维《积雨辋川庄作》诗：“山中习静观朝槿，松下清斋折露葵。”
《二十年目睹之怪现状》第六四回：“原来这所房子，是继之祖老太爷晚年习静之处。”
冰心《寄小读者》二十：“暑天宜习静，愿你们多写作。”
习(1)（动）学习；练习；温习：～武｜～练。(2)（动）对某事物常常接触而熟悉：～焉不察。(3)（名）习惯：恶～｜陈规陋～｜积～。(4)姓。
静读音：jìng1.安定不动（跟“动”相对）：～止。安～。风平浪～。～～的湖水。
2.没有声响：寂～。清～。傍晚，公园里很～。
3.使平静或安静：～下心来。请大家～一～。
4.姓。