shū yì
shū huái
shū sháo
shū miáo
shū kāng
shū bó
shū bù
shū dài
shū yuè
shū chù
shū jùn
shū yōng
shū hóng
shū hu
shū bǐ
shū fāng
shū sù
shū záo
shū kuò
shū tuì
shū jiǎn
shū shī
shū yuè
shū luò
shū fēng
shū fù
shū sè
shū shòu
shū máo
shū lí
shū lòu
shū gé
shū gǎo
shū biǎo
shū chè
shū wàng
shū qiǎn
shū jìn
shū xì
shū shū
shū fù
shū lǎn
shū lín
shū miù
shū lüè
shū jué
shū chuǎn
shū jùn
shū jiǎn
shū lì
shū báo
shū gǎo
shū bǔ
shū jīn
shū lì
shū lián
shū cū
shū lòu
shū zòu
shū yì
shū lè
shū lài
shū yǔ
shū jué
shū jiē
shū è
shū fèi
shū huì
shū yě
shū bān
shū wán
shū miǎo
shū zhù
shū sōng
shū liáng
shū má
shū zòng
shū yōng
shū bào
shū hěn
shū dàn
shū sàng
shū shuāi
shū bù
shū màn
shū jǐ
shū cǎo
shū dá
shū jùn
shū sú
shū cái
shū yǐng
shū rǒng
shū lǎn
shū jiān
shū kuáng
shū pǔ
shū shí
shū kuàng
shū mèng
shū fú
shū tì
shū jǔ
shū sè
shū guǎng
shū níng
shū yuán
shū tuō
shū nì
shū jié
shū suǒ
shū shù
shū chì
shū niè
shū shǔ
shū bài
shū chén
shū pì
shū mò
shū xiāng
shū huáng
shū liàng
shū jì
shū xiè
shū yú
shū zhǎn
shū jiě
shū zhù
shū kāi
shū zì
shū zhì
shū lǔ
shū zhōng
shū jué
shū cóng
shū jiàn
shū lěng
shū dàn
shū zhuō
shū fēn
shū mì
shū dào
shū tōng
shū wǎng
shū yuǎn
shū qì
shū sǎn
shū kuài
shū huō
shū shuǎng
shū kǎi
shū xìng
shū ào
shū qì
shū dǎo
shū àn
shū qīn
shū dí
shū yùn
shū wǔ
shū chù
shū tóng
shū yú
shū jùn
shū jiàn
shū mǐ
shū chàng
shū hù
shū lǜ
shū jiè
shū zhù
shū lǐ
shū kè
shū duò
shū huá
shū dàn
shū yǔ
shū lǎng
shū jì
shū měng
liè jùn
jǐng jùn
qiào jùn
hóng jùn
máo jùn
biàn jùn
rěn jùn
yīng jùn
lǎng jùn
háo jùn
nóng jùn
yì jùn
cōng jùn
qí jùn
sì jùn
qiáng jùn
chāo jùn
sān jùn
qīng jùn
jié jùn
cháng jùn
yí jùn
qiú jùn
xiù jùn
bù jùn
tǐng jùn
hán jùn
lěng jùn
shuǎng jùn
liáo jùn
guì jùn
xián jùn
zhòng jùn
fēng jùn
máo jùn
bā jùn
hòu jùn
jié jùn
yǐng jùn
yù jùn
qiào jùn
shǎo jùn
gū jùn
míng jùn
xióng jùn
èr jùn
shěn jùn
kuí jùn
cái jùn
yì jùn
liáng jùn
qīng jùn
chú jùn
bá jùn
qí jùn
huì jùn
míng jùn
gāo jùn
qiàn jùn
cái jùn
lóng jùn
lái jùn
shū jùn
biāo jùn
shí jùn
shén jùn
⒈ 亦作“疎俊”。亦作“踈俊”。放达超逸。
引唐刘禹锡《唐故柳州刺史柳君集纪》：“是岁，以疎俊少检获訕，出牧邵州。”
明方孝孺《答林嘉猷书》：“谨愿者篤于守而不知推乎性命之原，达乎政教之统；踈俊者鋭于言而不知本乎伦理之常，践乎礼义之实。”
清龚自珍《金缕曲·沉虹桥广文小像题词》词：“老矣东阳沉 ！算平生徵歌説剑，十分疏俊。”
疏shū(1)本义：（动）清除阻塞使通畅；疏通：（动）清除阻塞使通畅；疏通(2)（形）事物之间距离远；事物的部分之间空隙大：～林｜～星。(3)（形）关系远；不亲近；不熟悉：～远｜生～。(4)（动）疏忽：～于防范。(5)（形）空虚：志大才～。(6)（动）分散；使从密变稀：～散。(7)姓。(8)（名）封建时代臣下向君主分条陈述事情的文字；条陈：上～。(9)（名）古书的比“注”更详细的注解；“注”的注：《十三经注～》。
俊读音：jùn俊jùn(1)（形）相貌好看：～秀｜～俏｜这个孩子长得好～呀。(2)（形）才智出众的：～杰｜英～｜～士。