yīn diàn
yīn shàn
yīn guó
yīn bǎo
yīn tiào
yīn xiá
yīn hù
yīn niè
yīn pán
yīn qiè
yīn xǐ
yīn tǔ
yīn lǐ
yīn shí
yīn qín
yīn fù
yīn mín
yīn chēng
yīn tián
yīn zhèng
yīn fán
yīn hòu
yīn shàn
yīn liú
yīn shì
yīn guǎng
yīn gěi
yīn liǎn
yīn qín
yīn fá
yīn shāng
yīn kuàng
yīn bàng
yīn fù
yīn jiàn
yīn jiān
yīn mǔ
yīn yí
yīn qì
yīn jù
yīn yíng
yīn fán
yīn yōu
yīn niè
yīn còu
yīn yīn
yīn zhòng
yīn hōng
yīn niú
yīn pìn
yīn xū
yīn lì
yīn léi
yīn shè
yīn zhì
yīn chōng
yīn ráo
yīn hóng
yīn fù
yīn lín
yīn zú
huí chōng
tián chōng
kuò chōng
hùn chōng
zú chōng
féi chōng
kuò chōng
guàng chōng
méng chōng
bǔ chōng
zuàn chōng
jiǎ chōng
shuā chōng
pài chōng
tóu chōng
dǐ chōng
fán chōng
shí chōng
mào chōng
diào chōng
yīn chōng
duǒ chōng
rèn chōng
sī chōng
cì chōng
làn chōng
zǐ chōng
shé chōng
chū chōng
péng chōng
diǎn chōng
fǎ chōng
liú chōng
kuò chōng
⒈ 丰盛；充裕。
引晋左思《吴都赋》：“江湖嶮陂，物产殷充。”
晋孙绰《喻道论》：“六合遐邈，庶类殷充。”
1. 富裕，富足：殷实。殷阜。殷富。
2. 深厚，恳切：情意甚殷。殷切。殷勤。
3. 众，多：“士与女，殷其盈矣”。
4. 盛，大：殷祭。
5. 中国朝代名，商代的后期，由盘庚起称“殷”：殷墟。
6. 姓。
充读音：chōng充chōng(1)（动）满；足：～分｜～足（多到能满足需要）｜～其量（表示做最大限度的估计；至多）。(2)（动）装满；塞住：～电｜～耳不闻。(3)（动）担任；当：～当｜～任（担任）。(4)（动）冒充：～行家。(5)姓。