yīn liǎn
yīn jiàn
yīn tǔ
yīn shàn
yīn fù
yīn yōu
yīn bǎo
yīn guǎng
yīn mǔ
yīn zhì
yīn lín
yīn kuàng
yīn yí
yīn qiè
yīn hòu
yīn pìn
yīn ráo
yīn niè
yīn shí
yīn hóng
yīn jiān
yīn hù
yīn niè
yīn pán
yīn shì
yīn tián
yīn liú
yīn lǐ
yīn tiào
yīn lì
yīn mín
yīn zú
yīn fán
yīn bàng
yīn qín
yīn chēng
yīn niú
yīn diàn
yīn fù
yīn chōng
yīn yīn
yīn shāng
yīn shàn
yīn zhèng
yīn jù
yīn shè
yīn xiá
yīn qì
yīn fù
yīn xū
yīn gěi
yīn xǐ
yīn zhòng
yīn fá
yīn léi
yīn guó
yīn còu
yīn fán
yīn qín
yīn yíng
yīn hōng
yí yíng
bì yíng
jiāo yíng
kuī yíng
jū yíng
qīng yíng
máo yíng
fèn yíng
fēng yíng
zēng yíng
chōng yíng
chí yíng
bù yíng
yīn yíng
guī yíng
chōng yíng
qǔ yíng
jiāo yíng
xū yíng
qì yíng
píng yíng
xiāng yíng
yíng yíng
jiǔ yíng
dà yíng
làn yíng
yì yíng
hài yíng
níng yíng
fù yíng
huī yíng
guàn yíng
dēng yíng
mǎn yíng
lèi yíng
⒈ 丰盈,富足。
引汉应劭《汉官仪》卷上:“京兆。絶高曰京;京;大也。十亿曰兆。欲令帝都殷盈也。”
⒉ 众多。
引语出《诗·郑风·溱洧》:“殷其盈矣。”
郭沫若《中国古代社会研究》第三篇第二章结语:“男女殷盈,相谑而乐。”
1. 富裕,富足:殷实。殷阜。殷富。
2. 深厚,恳切:情意甚殷。殷切。殷勤。
3. 众,多:“士与女,殷其盈矣”。
4. 盛,大:殷祭。
5. 中国朝代名,商代的后期,由盘庚起称“殷”:殷墟。
6. 姓。
盈读音:yíng盈yíng(1)(动)充满:充~|丰~|车马~门|恶贯满~。(2)(形)多出来;多余:~余|~利。