yīn còu
yīn bǎo
yīn fán
yīn qín
yīn chēng
yīn zhèng
yīn lǐ
yīn hù
yīn qì
yīn liǎn
yīn diàn
yīn liú
yīn hòu
yīn niè
yīn xū
yīn yí
yīn qiè
yīn shì
yīn gěi
yīn kuàng
yīn fù
yīn zú
yīn bàng
yīn zhì
yīn guǎng
yīn léi
yīn chōng
yīn fá
yīn mín
yīn xǐ
yīn tián
yīn jiān
yīn lín
yīn yōu
yīn shí
yīn shè
yīn tiào
yīn niú
yīn qín
yīn yíng
yīn shàn
yīn jiàn
yīn lì
yīn niè
yīn fù
yīn shàn
yīn yīn
yīn ráo
yīn fù
yīn guó
yīn xiá
yīn hóng
yīn tǔ
yīn pán
yīn shāng
yīn jù
yīn mǔ
yīn hōng
yīn zhòng
yīn fán
yīn pìn
cóng yí
mín yí
hǔ yí
bāng yí
kǔn yí
kǔn yí
zōng yí
qīng yí
bǐng yí
zhēng yí
jiǎn yí
wèi yí
huáng yí
lún yí
fěi yí
jiǎ yí
zūn yí
fēi yí
jū yí
fěi yí
hēi yí
yīn yí
chī yí
niǎo yí
jī yí
huáng yí
dǐng yí
rén yí
luán yí
mán yí
diǎn yí
⒈ 殷代常法。
引《书·康诰》：“汝陈时臬事，罚蔽殷彝。”
孔传：“陈是法事，其刑罚断狱，用殷家常法，谓典刑故事。”
1. 富裕，富足：殷实。殷阜。殷富。
2. 深厚，恳切：情意甚殷。殷切。殷勤。
3. 众，多：“士与女，殷其盈矣”。
4. 盛，大：殷祭。
5. 中国朝代名，商代的后期，由盘庚起称“殷”：殷墟。
6. 姓。
彝读音：yí彝yí(1)（名）古代盛酒的器具。也泛指祭器：～器｜鼎～。(2)（名）〈书〉法度；常规：～准。彝yí（名）彝族。