yīn fù
yīn shí
yīn shàn
yīn qiè
yīn còu
yīn shè
yīn fá
yīn ráo
yīn hù
yīn zú
yīn fù
yīn léi
yīn qín
yīn liú
yīn shì
yīn bǎo
yīn bàng
yīn jiān
yīn yīn
yīn niè
yīn pìn
yīn jù
yīn hóng
yīn xǐ
yīn fán
yīn hòu
yīn gěi
yīn guǎng
yīn fán
yīn zhèng
yīn shàn
yīn tǔ
yīn niè
yīn qín
yīn guó
yīn lì
yīn qì
yīn zhì
yīn xiá
yīn hōng
yīn xū
yīn lǐ
yīn chōng
yīn pán
yīn yíng
yīn lín
yīn mín
yīn chēng
yīn tián
yīn diàn
yīn shāng
yīn mǔ
yīn fù
yīn tiào
yīn jiàn
yīn kuàng
yīn zhòng
yīn yōu
yīn yí
yīn niú
yīn liǎn
bāng còu
téng còu
xiāng còu
bēn còu
guī còu
xiǎn còu
zuǒ còu
jí còu
fú còu
bǔ còu
xiá còu
dòu còu
shēng còu
zǎn còu
jìng còu
jiāo còu
jié còu
bēn còu
bìng còu
qì còu
dòu còu
dà còu
fú còu
tián còu
zhǐ còu
fū còu
pīn còu
tí còu
wú còu
cóng còu
lín còu
qiān còu
chē còu
nà còu
zhí còu
dòu còu
pēng còu
fù còu
biān còu
fán còu
jǐn còu
bī còu
bō còu
zhēn còu
yīn còu
⒈ 丛集。
引《魏书·礼志四》：“朝典初改，众务殷凑。”
《南史·梁纪下·元帝》：“虽戎略殷凑，机务繁多，军书羽檄，文章詔誥，点毫便就，殆不游手。”
唐刘知几《史通·书志》：“江外山东，人物殷凑。”
1. 富裕，富足：殷实。殷阜。殷富。
2. 深厚，恳切：情意甚殷。殷切。殷勤。
3. 众，多：“士与女，殷其盈矣”。
4. 盛，大：殷祭。
5. 中国朝代名，商代的后期，由盘庚起称“殷”：殷墟。
6. 姓。
凑读音：còu凑còu(1)（动）聚合或勉强合在一起：～集。(2)（动）碰；赶；趁：～巧。(3)（动）接近：往前～。