méi xiān
méi jiàng
méi yǎn
méi sū
méi zān
méi lǐng
méi fú
méi tiān
méi yù
méi é
méi tāng
méi zhuāng
méi lù
méi zū
méi qī
méi méi
méi lǐ
méi yán
méi gě
méi shāo
méi xiāng
méi liǔ
méi xī
méi shǔ
méi zǐ
méi gān
méi hòu
méi xuān
méi jiān
méi rùn
méi biāo
méi guā
méi luò
méi wèi
méi jiāng
méi bó
méi fěn
méi yuè
méi hóng
méi guān
méi gǔ
méi zhēn
méi sǒu
méi hún
méi pǔ
méi gé
méi shān
méi shǒu
méi zhàng
méi duǒ
méi è
méi shí
méi xiōng
méi zhōu
méi yì
méi xū
méi chuī
méi è
méi wù
méi jiá
méi yīng
méi hú
méi yǔ
méi wán
méi xìn
méi yǐng
méi gōng
méi ruǐ
méi biāo
méi lóng
méi yuán
méi tóng
méi zhī
méi huá
méi fēi
méi shì
méi liǎn
méi hè
méi guó
méi zhī
méi zhēng
méi xīn
méi dòu
méi xuě
méi pài
méi dú
méi lǔ
méi sān
méi cí
méi lǐng
méi sāi
méi qián
méi liáng
méi xià
méi qì
méi zhàng
méi huā
méi lín
méi mù
méi tóu
méi huái
méi cén
méi piàn
méi yùn
méi yán
méi tíng
méi shēng
méi yú
méi xī
méi rén
méi píng
méi zhū
méi gū
méi hūn
méi fēng
méi xǐ
méi là
méi lù
⒈ 梅雨。
引宋沉辽《开窗》诗：“斋居病紆鬱，况復当梅霖。”
元龚璛《吴侬行》：“吴儂畏雨如畏虎，不道梅霖是时雨。”
梅méi(1)（名）乔木；性耐寒；早春开花；有粉红、白、红等颜色。果实球形；味酸。(2)（名）这种植物的花。(3)（名）（～子）这种植物的果实。(4)（名）（Méi）姓。
霖读音：lín霖lín（名）霖雨：秋～｜甘～。