méi dú
méi gū
méi dòu
méi hūn
méi shǒu
méi liǎn
méi qì
méi xiān
méi yùn
méi guā
méi sū
méi wèi
méi là
méi huā
méi è
méi lóng
méi jiāng
méi yǐng
méi shāo
méi tiān
méi hóng
méi pǔ
méi píng
méi duǒ
méi jiàng
méi hè
méi zhēng
méi gě
méi zhēn
méi yǔ
méi sāi
méi yì
méi gōng
méi shān
méi qī
méi tāng
méi sān
méi é
méi shēng
méi yuè
méi yán
méi fēng
méi lù
méi xuě
méi jiá
méi gān
méi rén
méi wù
méi gé
méi xìn
méi méi
méi fú
méi luò
méi fěn
méi shì
méi tóng
méi liáng
méi lǔ
méi zhī
méi yú
méi huá
méi xǐ
méi biāo
méi cí
méi shí
méi zhàng
méi cén
méi hún
méi xīn
méi xuān
méi zhī
méi yán
méi xī
méi yù
méi yǎn
méi yīng
méi bó
méi lǐ
méi zǐ
méi xiāng
méi ruǐ
méi shǔ
méi lǐng
méi biāo
méi tóu
méi rùn
méi fēi
méi guān
méi lín
méi zhū
méi yuán
méi zū
méi guó
méi zhuāng
méi zān
méi liǔ
méi tíng
méi xiōng
méi hú
méi xī
méi xū
méi zhōu
méi mù
méi lù
méi huái
méi sǒu
méi wán
méi lǐng
méi pài
méi xià
méi qián
méi jiān
méi gǔ
méi hòu
méi chuī
méi piàn
méi zhàng
méi è
liè xiān
qú xiān
xué xiān
yóu xiān
chéng xiān
lǘ xiān
dēng xiān
shàng xiān
gāo xiān
hè xiān
xuǎn xiān
bā xiān
jiàng xiān
méi xiān
rú xiān
wèn xiān
mò xiān
líng xiān
bàn xiān
shuǐ xiān
cí xiān
dòng xiān
shén xiān
jiǎ xiān
fēi xiān
tiān xiān
jiǔ xiān
shēng xiān
hú xiān
dié xiān
jiā xiān
tāi xiān
shàn xiān
pō xiān
jī xiān
dà xiān
chì xiān
sū xiān
cí xiān
jiǔ xiān
féi xiān
jī xiān
huā xiān
dié xiān
dān xiān
qí xiān
huà xiān
xī xiān
rén xiān
lǚ xiān
piān xiān
sàn xiān
xiè xiān
chá xiān
gǎng xiān
tuó xiān
yá xiān
zhé xiān
qián xiān
qiú xiān
qǐng xiān
dì xiān
bǐ xiān
làng xiān
tóng xiān
shī xiān
bū xiān
lǐ xiān
guǐ xiān
jiàn xiān
hǎi xiān
zhèng xiān
yíng xiān
fèng xiān
yù xiān
jiǎo xiān
mò xiān
dùn xiān
jīn xiān
guǎi xiān
tī xiān
qú xiān
yōu xiān
huì xiān
指汉·梅福。
⒈ 指汉梅福。参见“梅福”。
引唐刘长卿《西庭夜燕喜评事兄拜会》诗:“棘寺初衔命, 梅仙已误身。”
宋赵磻老《水调歌头·和平湖》词:“梅仙了无讼,拄笏看西山。”
明练子宁《二月望日与饶隐君游玉笥山》诗:“上有梅仙采药之幽栖,下有萧云读书之故基。”
相传汉南昌尉梅福去官后成仙,故称为「梅仙」。后世遂为县尉的美称。
梅méi(1)(名)乔木;性耐寒;早春开花;有粉红、白、红等颜色。果实球形;味酸。(2)(名)这种植物的花。(3)(名)(~子)这种植物的果实。(4)(名)(Méi)姓。
仙读音:xiān仙xiān(1)(名)仙人;神仙:~境。(2)(形)轻松;自在。