méi è
méi qián
méi lù
méi lín
méi fēi
méi rùn
méi xià
méi xī
méi xuān
méi yuán
méi zǐ
méi xiōng
méi wán
méi huā
méi shì
méi luò
méi rén
méi là
méi lǐng
méi hūn
méi huá
méi biāo
méi wù
méi sāi
méi guā
méi xìn
méi zhōu
méi xiān
méi yì
méi cí
méi qī
méi shāo
méi shǒu
méi è
méi zhēn
méi lǐ
méi liáng
méi yù
méi zū
méi xīn
méi gōng
méi yú
méi piàn
méi liǎn
méi fěn
méi xiāng
méi shǔ
méi zān
méi tiān
méi huái
méi tāng
méi bó
méi hóng
méi yán
méi xǐ
méi yǐng
méi yǔ
méi sǒu
méi zhàng
méi yán
méi duǒ
méi méi
méi zhuāng
méi dòu
méi guān
méi gě
méi tóu
méi yùn
méi xuě
méi gé
méi lǐng
méi shān
méi fú
méi ruǐ
méi yuè
méi hòu
méi dú
méi pài
méi yīng
méi é
méi qì
méi hún
méi jiān
méi gǔ
méi zhū
méi tíng
méi guó
méi hè
méi shēng
méi xū
méi biāo
méi pǔ
méi píng
méi shí
méi chuī
méi gān
méi xī
méi lù
méi jiá
méi fēng
méi hú
méi wèi
méi jiàng
méi tóng
méi mù
méi lǔ
méi zhàng
méi lóng
méi cén
méi gū
méi zhī
méi zhī
méi zhēng
méi jiāng
méi sū
méi liǔ
méi sān
méi yǎn
gān fú
sàn fú
yǒu fú
hòu fú
qǐ fú
qǐng fú
jí fú
jiā fú
dà fú
shén fú
běn fú
bǎi fú
xiǎng fú
guò fú
qìng fú
yè fú
chāng fú
zhǒng fú
ruì fú
lí fú
qiú fú
yú fú
jìng fú
jiǎn fú
hú fú
chéng fú
páng fú
jiàn fú
jī fú
sù fú
xìng fú
tuō fú
zhé fú
xī fú
hòu fú
gàn fú
tóng fú
guī fú
ēn fú
zuò fú
nà fú
xīng fú
jiā fú
tí fú
ān fú
zhuī fú
chéng fú
suō fú
zǎi fú
xī fú
qí fú
yǒng fú
sī fú
yǐn fú
fēn fú
lù fú
wǔ fú
chóng fú
yí fú
qīng fú
yì fú
yāo fú
tuō fú
zuò fú
shòu fú
yòu fú
nóng fú
nóng fú
kǒu fú
tiān fú
chī fú
wēi fú
yì fú
huò fú
hóng fú
sān fú
fēng fú
màn fú
jiǎo fú
jǐng fú
jiǎo fú
chuán fú
gōng fú
jiè fú
cì fú
wán fú
xiǎng fú
wàn fú
zhǐ fú
lì fú
féng fú
yǎng fú
dǎo fú
méi fú
yòu fú
hóng fú
xú fú
ěr fú
xiū fú
bǎo fú
fā fú
quán fú
zào fú
zhù fú
róng fú
zhī fú
zāi fú
jí fú
duō fú
qí fú
xiá fú
yǎn fú
míng fú
汉·九江郡·寿春人,字子真。官南昌尉。及王莽当政,乃弃家隐居。后.世关于其成仙的传说甚多,江南各地以至闽·粤,多有其所谓修炼成仙的遗迹。
⒈ 汉九江郡寿春人,字子真。官南昌尉。及王莽当政,乃弃家隐居。后世关于其成仙的传说甚多, 江南各地以至闽粤,多有其所谓修炼成仙的遗迹。
引南朝宋谢灵运《会吟行》:“范蠡出江湖, 梅福入城市。”
唐高适《封丘作》诗:“乃知梅福徒为尔,转忆陶潜归去来。”
明夏完淳《避地》诗之三:“入市逢梅福,游仙访葛洪。”
梅méi(1)(名)乔木;性耐寒;早春开花;有粉红、白、红等颜色。果实球形;味酸。(2)(名)这种植物的花。(3)(名)(~子)这种植物的果实。(4)(名)(Méi)姓。
福读音:fú福fú(1)(形)幸福;福气(跟‘祸’相对):~利|享~|造~人类。(2)指旧时妇女行“万福”礼:~了一~。(3)(名)指福建:~橘。(4)(Fú)姓。