yùn jiè
yí jiè
jiàn jiè
ài jiè
wú jiè
zǔ jiè
róu jiè
láo jiè
lǚ jiè
zhěn jiè
wēn jiè
wēn jiè
zhěn jiè
tāo jiè
yīn jiè
yùn jiè
bēng jiè
gù jiè
líng jiè
quán jiè
jí jiè
lín jiè
dì jiè
gēng jiè
xiāng jiè
yǎng jiè
líng jiè
líng jiè
shì jiè
yù jiè
chéng jiè
jiāo jiè
fēng jiè
dān jiè
bēng jiè
féng jiè
zhé jiè
yīn jiè
shén jiè
bēng jiè
xí jiè
jiàn jiè
bù jiè
hù jiè
tāi jiè
píng jiè
yùn jiè
jiǎng jiè
chūn jiè
sāo jiè
róu jiè
yùn jiè
lìn jiè
zī jiè
wèi jiè
jiē jiè
tóu jiè
qiāo jiè
tōng jiè
tuī jiè
tái jiè
lín jiè
yīn jiè
wèi jiè
lìn jiè
jiǎ jiè
láng jí
wēn jiè
yǐ jiè
tái jí
lìn jiè
làng jiè
dǎo jí
⒈ 玉的衬垫物。
引《周礼·春官·典瑞》：“执镇圭，繅藉五采五就。”
郑玄注：“繅有五采文，所以荐玉。”
宋陆游《寓怀》诗之二：“苍璧与黄琮，初非俗所贵。粲然荐繅藉，可对越天地。”
缫sāo（动）把蚕茧浸在热水里；抽出蚕丝。
藉读音：jiè,jí[ jiè ]1. 垫在下面的东西。
2. 衬垫：枕藉。
3. 同“借”。
4. 抚慰：慰藉。
5. 含蓄：蕴藉。
6. 假设，假使：“公等遇雨，皆已失期，失期当斩。藉第令毋斩，而戍死者固十六七”。