jiē zhì
jiē lì
jiē céng
jiē píng
jiē guān
jiē bì
jiē chǔ
jiē wǔ
jiē jī
jiē zhǐ
jiē liù
jiē dào
jiē kǎn
jiē tái
jiē xūn
jiē tíng
jiē lì
jiē gé
jiē dì
jiē tú
jiē dié
jiē xián
jiē shǎng
jiē fēng
jiē yán
jiē yóu
jiē yuán
jiē shì
jiē xù
jiē jiè
jiē shì
jiē zī
jiē tī
jiē mì
jiē jī
jiē chéng
jiē tà
jiē wèi
jiē jiē
jiē jué
jiē pō
jiē huò
jiē shì
jiē jiàn
jiē qī
jiē cì
jiē yán
jiē róng
jiē chí
jiē qì
jiē jí
jiē hé
jiē duàn
jiē yǔ
jiē chén
jiē huáng
jiē pǐn
jiē láng
jiē jìn
jiē zhí
jiē xù
jiē chú
jiē chǒng
jiē táng
jiē liū
jiē yíng
jiē xí
yīn jiè
róu jiè
tōng jiè
bēng jiè
tāi jiè
tóu jiè
yùn jiè
lìn jiè
zī jiè
wēn jiè
lìn jiè
líng jiè
ài jiè
qiāo jiè
yīn jiè
chéng jiè
bù jiè
chūn jiè
líng jiè
yùn jiè
jí jiè
yīn jiè
láng jí
féng jiè
bēng jiè
xiāng jiè
làng jiè
zhěn jiè
tái jí
dì jiè
tái jiè
xí jiè
bēng jiè
shén jiè
quán jiè
láo jiè
hù jiè
gù jiè
yùn jiè
wèi jiè
yǎng jiè
wú jiè
lín jiè
jiāo jiè
wēn jiè
dān jiè
wēn jiè
yùn jiè
yù jiè
zhěn jiè
jiē jiè
lìn jiè
jiàn jiè
shì jiè
zhé jiè
lǚ jiè
lín jiè
dǎo jí
yí jiè
fēng jiè
jiàn jiè
jiǎng jiè
róu jiè
zǔ jiè
píng jiè
wèi jiè
sāo jiè
gēng jiè
tāo jiè
jiǎ jiè
líng jiè
yǐ jiè
tuī jiè
⒈ 凭借，依靠。
引《晋书·桓豁传》：“臣实凡人，量无远致，阶藉门宠，遂叨非据。”
《宋书·黄回传》：“齐王以回终为祸乱，乃上表曰：‘ 黄回出自厮伍，本无信行，仰值泰始，谬被驱驰，阶藉风云，累叨显伍。’”
《魏书·陈建传》：“臣以凡近，识无远达，阶藉先宠，遂荷今任。”
阶jiē(1)（名）台阶：～梯。(2)（名）等级：官～。
藉读音：jiè,jí[ jiè ]1. 垫在下面的东西。
2. 衬垫：枕藉。
3. 同“借”。
4. 抚慰：慰藉。
5. 含蓄：蕴藉。
6. 假设，假使：“公等遇雨，皆已失期，失期当斩。藉第令毋斩，而戍死者固十六七”。