chén kě
chén lóng
chén yùn
chén fèn
chén xuān
chén zèng
chén yù
chén wū
chén fèi
chén miàn
chén fán
chén mèng
chén guǐ
chén dòng
chén jiè
chén huī
chén lù
chén zhàng
chén dú
chén sī
chén jié
chén zhǎng
chén yīng
chén hún
chén chuáng
chén jiān
chén méi
chén tóu
chén yì
chén yì
chén yǔ
chén rǒng
chén shì
chén jī
chén měi
chén bǐ
chén tú
chén xiǎng
chén piāo
chén dù
chén pǐn
chén bàng
chén tuì
chén huán
chén rǎng
chén lǚ
chén shì
chén méng
chén láo
chén yān
chén kè
chén nì
chén jīn
chén kū
chén fēn
chén hūn
chén yuán
chén jī
chén yán
chén tīng
chén hǎi
chén chén
chén tiǎn
chén gū
chén wǎng
chén bèn
chén mào
chén zī
chén qū
chén huàn
chén huà
chén biāo
chén lòu
chén kè
chén xiāo
chén mèi
chén huì
chén biān
chén wàng
chén shì
chén ní
chén xiǎng
chén zhé
chén jiè
chén mái
chén wán
chén yāng
chén chù
chén tà
chén shì
chén míng
chén yán
chén wù
chén lǜ
chén jì
chén xiè
chén yì
chén sù
chén wěi
chén ān
chén chuáng
chén qiú
chén huái
chén xí
chén yīn
chén biǎo
chén mò
chén zhì
chén sè
chén niàn
chén yǎng
chén zhú
chén qì
chén pú
chén wēi
chén wài
chén mí
chén jī
chén zhuó
chén fēn
chén wù
chén huán
chén róng
chén xiāng
chén zǐ
chén yì
chén wù
chén tǔ
chén shā
chén xīn
chén bào
chén sú
chén āi
chén miǎo
chén hùn
chén lèi
chén fǔ
chén fēng
chén zá
chén xià
chén gēn
chén fán
chén diǎn
chén lǎn
chén dú
chén qiān
chén gēng
chén qíng
chén ài
chén suǒ
chén fán
chén shā
chén bǐ
chén lù
chén diàn
chén xiàng
chén mái
chén fú
chén gòu
chén juān
chén xiāo
chén bǐ
chén jìng
fán zhuó
fàng zhuó
rǒng zhuó
zǐ zhuó
cū zhuó
dùn zhuó
hūn zhuó
yán zhuó
fēn zhuó
è zhuó
chù zhuó
huì zhuó
bái zhuó
hún zhuó
chóu zhuó
nóng zhuó
fán zhuó
cū zhuó
quán zhuó
qīng zhuó
gòu zhuó
fēn zhuó
hēi zhuó
zhòng zhuó
mén zhuó
chén zhuó
cūn zhuó
pái zhuó
chéng zhuó
wǎn zhuó
wū zhuó
fēn zhuó
huì zhuó
shěn zhuó
wǔ zhuó
huáng zhuó
xuān zhuó
wū zhuó
chī zhuó
xiāo zhuó
hé zhuó
hùn zhuó
yū zhuó
yín zhuó
wò zhuó
lán zhuó
zé zhuó
ní zhuó
yú zhuó
tān zhuó
mí zhuó
zhàn zhuó
tiǎn zhuó
hùn zhuó
fǔ zhuó
⒈ 犹言尘世。
引《汉武帝内传》：“此子勤心已久，而不遇良师……是故我发閬宫，暂舍尘浊，既欲坚其仙志，又欲令向化不惑也。”
郭沫若《行路难》下篇三：“我若有资，买山筑屋，长老此间，不念尘浊。”
⒉ 谦词。犹言凡俗。
引清蒲松龄《聊斋志异·胡氏》：“如不以尘浊见弃，在门墙之幼子，年十五矣，愿得坦腹牀下。”
尘chén(1)（名）尘土；附在器物上或飞扬着的细土：除～器｜一～不染。(2)（名）尘世：红～｜～俗。
浊读音：zhuó浊zhuó(1)（形）浑浊：～流｜～水｜～物。(2)（形）（声音）低沉粗重：～音｜～声｜～气。(3)（形）混乱：～世。