míng yí
miè yí
lái yí
féng yí
píng yí
tiǎn yí
shāng yí
jiān yí
wēi yí
děng yí
bái yí
dǎo yí
bó yí
xū yí
chóu yí
lún yí
chuàn yí
fān yí
bǐng yí
nǚ yí
xī yí
yù yí
hú yí
nán yí
chī yí
yú yí
líng yí
huāng yí
qǐ yí
suí yí
lóng yí
guǎng yí
yǎn yí
téng yí
jiǎn yí
liù yí
bù yí
jìn yí
mín yí
dōng yí
dūn yí
huò yí
kuàng yí
hòu yí
líng yí
sào yí
shān yí
róng yí
bí yí
jū yí
bǎi yí
běi yí
fēng yí
zī yí
xiā yí
mán yí
qiāng yí
yú yí
liú yí
miè yí
cháng yí
chóu yí
zī yí
cuì yí
quǎn yí
fěi yí
yú yí
bǐ yí
jiǔ yí
tián yí
kūn yí
niǎo yí
sì yí
qín yí
huī yí
hùn yí
tóng yí
shuō yí
huǐ yí
líng yí
nì yí
zú yí
chí yí
qīng yí
pán yí
dá yí
jiǎn yí
kūn yí
huá yí
kān yí
bān yí
qián yí
wō yí
yì yí
zōng yí
fēi yí
yú yí
xú yí
chōng yí
xiǎn yí
wài yí
líng yí
chuàng yí
biān yí
jiā yí
bīng yí
cháo yí
dàng yí
quǎn yí
huái yí
jǐng yí
chǒu yí
wēi yí
huáng yí
yáng yí
ǒu yí
jiǎn yí
cán yí
shōu yí
lǎng yí
⒈ 古代神话传说中日出处。后多指朝鲜、日本等东方诸国。参见“嵎夷”。
引《周礼·地官·大司徒》“而待政令” 唐贾公彦疏：“案《尚书·尧典》分命羲仲，宅隅夷。”
章炳麟《东夷》诗之六：“或言亶父子，初从隅夷居。”
隅yú(1)（名）角落：墙～｜城～｜向～｜一～之地｜负～顽抗。(2)（名）靠边沿的地方：海～。
夷读音：yí1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。