líng yí
chí yí
yú yí
xiǎn yí
fěi yí
cuì yí
shuō yí
kūn yí
pán yí
qǐ yí
huāng yí
chóu yí
xū yí
chǒu yí
hòu yí
cán yí
yú yí
bǐng yí
qiāng yí
jǐng yí
jìn yí
bīng yí
wài yí
nán yí
shōu yí
yú yí
jiǎn yí
huái yí
bái yí
huáng yí
shāng yí
bù yí
jū yí
sào yí
kuàng yí
jiǔ yí
qīng yí
qín yí
cháo yí
bǐ yí
bí yí
niǎo yí
xú yí
jiān yí
huǐ yí
zú yí
liù yí
píng yí
róng yí
dàng yí
biān yí
qián yí
wēi yí
kān yí
quǎn yí
lóng yí
chōng yí
chóu yí
bān yí
nì yí
hú yí
líng yí
yǎn yí
yù yí
tóng yí
tián yí
hùn yí
líng yí
chuàng yí
jiǎn yí
jiǎn yí
běi yí
jiā yí
fēng yí
děng yí
liú yí
cháng yí
dǎo yí
huá yí
féng yí
ǒu yí
yáng yí
mán yí
guǎng yí
tiǎn yí
wō yí
yì yí
huī yí
quǎn yí
dōng yí
miè yí
dá yí
zōng yí
xiā yí
nǚ yí
téng yí
fān yí
sì yí
míng yí
chuàn yí
dūn yí
mín yí
kūn yí
suí yí
miè yí
bó yí
yú yí
lǎng yí
huò yí
zī yí
lún yí
chī yí
líng yí
wēi yí
lái yí
zī yí
xī yí
bǎi yí
fēi yí
shān yí
⒈ 古代指山东东部滨海地区。
引《书·尧典》：“分命羲仲，宅嵎夷，曰暘谷。”
孔传：“东表之地称嵎夷。”
陆德明释文：“马曰：嵎，海嵎也；夷， 莱夷也。”
汉王粲《游海赋》：“处嵎夷之正位兮，同色号之穹苍。”
明方孝孺《御书赞》：“昧谷、嵎夷，髫童駘叟。大训宏謨，传诵人口。”
中国东方的边地。
嵎yú(1)（名）山弯曲的地方。 (2)（名）同‘隅（1）’。
夷读音：yí1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。