shāng yí
jiǎn yí
zōng yí
biān yí
sì yí
jìn yí
wēi yí
qiāng yí
jiǎn yí
ǒu yí
zī yí
dūn yí
zī yí
mín yí
nì yí
miè yí
yú yí
yǎn yí
qín yí
xī yí
guǎng yí
yù yí
huāng yí
chí yí
huáng yí
quǎn yí
bīng yí
pán yí
tóng yí
chī yí
róng yí
běi yí
huò yí
shōu yí
fēi yí
tiǎn yí
jǐng yí
xiǎn yí
hú yí
jiān yí
mán yí
jiǔ yí
lóng yí
yú yí
kān yí
yì yí
huái yí
lún yí
hòu yí
liù yí
yáng yí
líng yí
miè yí
bǎi yí
quǎn yí
yú yí
bó yí
děng yí
zú yí
dá yí
cán yí
suí yí
jū yí
lǎng yí
tián yí
bǐ yí
bù yí
chóu yí
wài yí
xiā yí
téng yí
bǐng yí
chǒu yí
bí yí
kūn yí
nǚ yí
bái yí
huī yí
míng yí
cháng yí
yú yí
hùn yí
huǐ yí
bān yí
wō yí
cháo yí
líng yí
nán yí
jiǎn yí
qǐ yí
qīng yí
lái yí
féng yí
jiā yí
cuì yí
fān yí
líng yí
huá yí
dǎo yí
fēng yí
xú yí
píng yí
kūn yí
qián yí
chuàn yí
chuàng yí
niǎo yí
sào yí
dàng yí
chōng yí
líng yí
dōng yí
fěi yí
chóu yí
shān yí
xū yí
kuàng yí
wēi yí
liú yí
shuō yí
⒈ 古国名。 殷周时分布在今山东半岛东北部。 鲁襄公六年为齐所灭。
引《书·禹贡》：“莱夷作牧。”
孔传：“莱夷，地名，可以放牧。”
宋王禹偁《黑裘》诗：“野蚕自成茧，繰络为山紬。此物产何许， 莱夷负海州。”
莱lái（名）萝卜。
夷读音：yí1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。