bǐng yí
dōng yí
liú yí
bǎi yí
líng yí
bái yí
dǎo yí
nì yí
qín yí
fěi yí
lóng yí
xiā yí
huāng yí
xū yí
lái yí
huò yí
dūn yí
bǐ yí
jiā yí
chí yí
chōng yí
chuàn yí
lǎng yí
nán yí
wēi yí
fān yí
xiǎn yí
ǒu yí
guǎng yí
hùn yí
yú yí
téng yí
kuàng yí
mán yí
zōng yí
chuàng yí
jiǎn yí
mín yí
fēi yí
niǎo yí
xú yí
jiǎn yí
dàng yí
chǒu yí
qīng yí
huái yí
jū yí
huǐ yí
běi yí
róng yí
zī yí
yáng yí
zú yí
bīng yí
nǚ yí
líng yí
quǎn yí
tián yí
chóu yí
kān yí
miè yí
bí yí
xī yí
shān yí
líng yí
féng yí
qǐ yí
míng yí
píng yí
líng yí
liù yí
sì yí
huáng yí
biān yí
kūn yí
yǎn yí
zī yí
chóu yí
děng yí
bù yí
jiǔ yí
cán yí
suí yí
cuì yí
wō yí
tóng yí
jiān yí
cháo yí
hòu yí
yú yí
jiǎn yí
sào yí
qián yí
huī yí
wēi yí
fēng yí
yú yí
yì yí
chī yí
miè yí
tiǎn yí
dá yí
shōu yí
huá yí
lún yí
qiāng yí
bó yí
shāng yí
quǎn yí
jǐng yí
yú yí
bān yí
pán yí
hú yí
kūn yí
jìn yí
yù yí
cháng yí
wài yí
shuō yí
⒈ 纡回历远貌。
引《诗·小雅·四牡》“周道倭迟” 陆德明释文：“《韩诗》作‘倭夷’。”
⒉ 我国古代对日本人的称呼。
引《剪灯馀话·武平灵怪录》：“贵可辟孝廉，除嘉兴府同知， 倭夷登岸，失不以闻，被罪死秋官狱中。”
《明史·兵志三》：“岛寇倭夷，在在出没，故海防亦重。”
郭沫若《厓门》诗：“古祠已毁倭夷火，危石犹存宋帝踪。”
1. 古代对日作战时称日本为倭：倭奴。倭寇。倭刀。
夷读音：yí1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。