bǐ yí
yú yí
fěi yí
nǚ yí
kūn yí
huái yí
líng yí
běi yí
zōng yí
miè yí
chī yí
biān yí
bǐng yí
nán yí
jiǎn yí
líng yí
lún yí
kūn yí
bù yí
shān yí
tiǎn yí
hòu yí
dá yí
yáng yí
zú yí
líng yí
niǎo yí
míng yí
chí yí
mán yí
qián yí
wō yí
qín yí
bái yí
chóu yí
miè yí
xī yí
mín yí
wēi yí
sào yí
tián yí
wài yí
suí yí
yú yí
líng yí
dūn yí
huǐ yí
jiǔ yí
kān yí
kuàng yí
bān yí
chōng yí
lóng yí
jiǎn yí
ǒu yí
jū yí
bīng yí
jiā yí
hú yí
děng yí
huò yí
hùn yí
jìn yí
cháo yí
fēng yí
chǒu yí
chuàng yí
chuàn yí
shōu yí
huáng yí
wēi yí
tóng yí
qiāng yí
fān yí
dàng yí
yì yí
lái yí
pán yí
huī yí
píng yí
quǎn yí
xú yí
yǎn yí
róng yí
huāng yí
cháng yí
féng yí
jiǎn yí
bǎi yí
quǎn yí
chóu yí
nì yí
huá yí
qīng yí
shāng yí
zī yí
shuō yí
yù yí
liú yí
cán yí
xiǎn yí
yú yí
téng yí
bí yí
yú yí
liù yí
bó yí
dǎo yí
fēi yí
lǎng yí
jiān yí
dōng yí
jǐng yí
cuì yí
sì yí
guǎng yí
xiā yí
zī yí
xū yí
qǐ yí
⒈ 古指我国东部近海一带及海岛上的居民。
引《书·禹贡》：“大陆既作，岛夷皮服。”
唐皇甫曾《送徐大夫赴南海》诗：“海内求民瘼，城隅见岛夷。”
宋杨万里《和巩采若游蒲涧》诗：“南中道是岛夷居，也有安期宅一区。”
王闿运《贵州布政司使王君墓志铭》：“巡抚崧蕃公问疾，唯以岛夷窥伺为虑。”
⒉ 南北朝时南北双方封建统治者各以正统自居，互相诋毁， 北朝称南朝为岛夷。
引《北史·序传》：“大师少有著述之志，常以宋、齐、梁、陈、魏、齐、周、隋南北分隔，南书谓北为‘索虏’，北书指南为‘岛夷’。”
⒊ 指倭寇。亦泛称外国侵略者。含有鄙视意。
引明吴易《少保戚公继光》诗：“岛夷蹂南土，兵气惨不张。闭营百日练，战士虎力强。”
清黄遵宪《冯将军歌》：“何物岛夷横割地，更索黄金要岁币。”
海外蛮荒的种族。
岛dǎo（名）海洋里被水环绕、面积比大陆小的陆地；也指湖里、江河里被水环绕的陆地：小～。
夷读音：yí1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。