yú yí
míng yí
huāng yí
bí yí
lóng yí
qiāng yí
fān yí
miè yí
bān yí
xú yí
huī yí
wō yí
huá yí
chóu yí
cháo yí
kūn yí
bái yí
yú yí
jiǎn yí
jiān yí
tián yí
suí yí
shuō yí
běi yí
chóu yí
quǎn yí
xiā yí
yú yí
dá yí
dǎo yí
jū yí
chōng yí
sì yí
ǒu yí
yú yí
nán yí
nǚ yí
děng yí
zī yí
huái yí
róng yí
qīng yí
téng yí
xiǎn yí
féng yí
líng yí
lǎng yí
bīng yí
líng yí
huǐ yí
mán yí
yù yí
cán yí
qín yí
quǎn yí
jìn yí
qǐ yí
xū yí
jǐng yí
jiā yí
fēi yí
guǎng yí
fěi yí
nì yí
fēng yí
yáng yí
tiǎn yí
hòu yí
tóng yí
hú yí
liú yí
dōng yí
wēi yí
liù yí
cháng yí
miè yí
dūn yí
kuàng yí
jiǎn yí
mín yí
lún yí
chuàng yí
bǐ yí
niǎo yí
cuì yí
bǐng yí
shōu yí
zōng yí
shān yí
chī yí
chuàn yí
líng yí
lái yí
bù yí
pán yí
biān yí
huò yí
zī yí
kūn yí
chǒu yí
huáng yí
jiǎn yí
zú yí
bǎi yí
yǎn yí
xī yí
hùn yí
wài yí
píng yí
qián yí
shāng yí
yì yí
jiǔ yí
líng yí
kān yí
sào yí
wēi yí
bó yí
chí yí
dàng yí
即.犬戎。
⒈ 即犬戎。参见“犬戎”。
引《史记·齐太公世家》：“﹝文王﹞伐崇、密须、犬夷，大作丰邑。”
郭沫若《棠棣之花》第二幕：“分裂了，我们便不足以抵抗那西方的强敌－－ 秦国，和那北方的异族－－ 犬夷。”
1.狗：猎犬。警犬。犬马之劳。犬牙交错。犬子（谦辞，对人称自己的儿子）。桀犬吠尧（喻走狗一心为主子效劳）。
夷读音：yí1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。