shōu yí
shān yí
qǐ yí
bǐ yí
yù yí
huāng yí
bǎi yí
cháng yí
cuì yí
jiā yí
féng yí
xū yí
bù yí
fēng yí
kūn yí
liù yí
wēi yí
lóng yí
chuàng yí
bí yí
sì yí
jiǎn yí
jiǎn yí
dōng yí
shuō yí
yú yí
zōng yí
jìn yí
miè yí
kān yí
qín yí
bǐng yí
běi yí
nì yí
ǒu yí
huá yí
huǐ yí
yú yí
mán yí
zú yí
líng yí
dá yí
děng yí
wēi yí
quǎn yí
líng yí
qiāng yí
bái yí
jū yí
fēi yí
jiǔ yí
hòu yí
yì yí
biān yí
tián yí
lái yí
dūn yí
dǎo yí
bó yí
lǎng yí
míng yí
chī yí
chōng yí
líng yí
róng yí
téng yí
wài yí
hú yí
líng yí
yǎn yí
zī yí
suí yí
quǎn yí
bān yí
lún yí
tiǎn yí
chuàn yí
guǎng yí
jiǎn yí
nǚ yí
cháo yí
yú yí
dàng yí
jǐng yí
huái yí
xú yí
huáng yí
fān yí
qián yí
chóu yí
wō yí
fěi yí
yú yí
niǎo yí
jiān yí
cán yí
tóng yí
huī yí
bīng yí
yáng yí
chí yí
píng yí
xiǎn yí
hùn yí
chóu yí
zī yí
qīng yí
kūn yí
nán yí
chǒu yí
xī yí
liú yí
pán yí
xiā yí
miè yí
kuàng yí
huò yí
mín yí
sào yí
shāng yí
诛灭。
⒈ 诛灭。
引《后汉书·崔駰传》：“岂无熊僚之微介兮？悼我生之歼夷。”
唐陆龟蒙《散人歌》：“太宗基业甚牢固，小丑背叛当歼夷。”
《剪灯新话·永州野庙记》：“举族歼夷，巢穴倾荡，冤苦实甚。”
歼jiān（动）歼灭：～敌五千｜聚而～之。
夷读音：yí1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。