huāng cuì
huāng lèi
huāng tiān
huāng tún
huāng miù
huāng huàn
huāng hàn
huāng rǎo
huāng huì
huāng zuì
huāng yuán
huāng yuǎn
huāng lì
huāng zōu
huāng dùn
huāng shǔ
huāng zhǒng
huāng fú
huāng bì
huāng qiān
huāng miù
huāng yàn
huāng bèi
huāng miǎn
huāng máng
huāng rén
huāng mào
huāng sāi
huāng jǐn
huāng jū
huāng yín
huāng jǐng
huāng sè
huāng chéng
huāng jué
huāng yì
huāng cūn
huāng chen
huāng tān
huāng lè
huāng yòu
huāng gěng
huāng gǔ
huāng hào
huāng zhāng
huāng lǜ
huāng zhàn
huāng shū
huāng zǐ
huāng nián
huāng zhāng
huāng hū
huāng tǔ
huāng dù
huāng liáng
huāng cǎo
huāng làng
huāng zì
huāng fèi
huāng huò
huāng jué
huāng níng
huāng qiàn
huāng táng
huāng dài
huāng tíng
huāng yuè
huāng yí
huāng yě
huāng zhēn
huāng shū
huāng jì
huāng lòu
huāng qīn
huāng jí
huāng xìn
huāng chǔ
huāng hán
huāng miù
huāng jī
huāng jí
huāng yú
huāng qiū
huāng fú
huāng máng
huāng shī
huāng chóu
huāng diàn
huāng kuì
huāng yàn
huāng chūn
huāng jiāo
huāng qì
huāng bǎo
huāng yín
huāng yín
huāng mò
huāng luò
huāng suì
huāng bái
huāng guài
huāng tiǎn
huāng luàn
huāng guì
huāng què
huāng yān
huāng dì
huāng mò
huāng yuè
huāng dān
huāng pì
huāng zhèng
huāng sù
huāng huāng
huāng zhì
huāng wài
huāng liú
huāng mèi
huāng dān
huāng shù
huāng jì
huāng huò
huāng shì
huāng xíng
huāng shěn
huāng jiǎo
huāng huì
huāng huǒ
huāng dàn
huāng xū
huāng máng
huāng jí
huāng wú
huāng zhuì
huāng wáng
huāng yuè
huāng dàn
huāng lái
huāng jiǎn
huāng cūn
⒈ 谓沉湎于酒色。
引晋葛洪《抱朴子·百里》：“或有不晓法令而受欺弄者矣，或有以音声酒色而致荒湎者矣。”
《隋书·河间王庆传》：“江都荒湎，流宕忘归，内外崩离，人神怨愤。”
《旧唐书·李密传》：“而荒湎于酒，俾昼作夜，式号且呼，甘嗜声伎，常居窟室，每藉糟丘。”
沉迷、耽溺。
荒huāng(1)（形）荒芜：地～了。(2)（形）荒凉：～村｜～郊｜～岛。(3)（形）荒歉：～年｜备～。(4)（形）荒地：生～｜开～｜垦～。(5)（形）荒疏：别把功课～了｜多年不下棋；～了。(6)（形）严重的缺乏：煤～｜饥～。(7)（形）不合情理：～廖｜～诞。(8)（形）〈方〉不确定的：～信｜～数儿。(9)（形）〈书〉迷乱；放纵：～淫。
湎读音：miǎn湎miǎn见〔沉湎〕。