huāng sè
huāng mò
huāng jué
huāng tún
huāng yān
huāng sù
huāng shǔ
huāng tiān
huāng liáng
huāng bǎo
huāng qīn
huāng dù
huāng chen
huāng yín
huāng jì
huāng jí
huāng huàn
huāng shù
huāng yú
huāng miǎn
huāng lái
huāng tǔ
huāng zhèng
huāng bèi
huāng chéng
huāng zǐ
huāng yàn
huāng lì
huāng táng
huāng guài
huāng qiū
huāng jǐn
huāng dì
huāng rǎo
huāng wài
huāng tíng
huāng miù
huāng jǐng
huāng zhāng
huāng jiǎn
huāng dān
huāng rén
huāng kuì
huāng yě
huāng jī
huāng gěng
huāng dàn
huāng lèi
huāng lòu
huāng zuì
huāng dài
huāng yín
huāng shū
huāng chǔ
huāng qiān
huāng hào
huāng cūn
huāng zhuì
huāng máng
huāng pì
huāng lǜ
huāng huò
huāng zhǒng
huāng shī
huāng gǔ
huāng nián
huāng jū
huāng dàn
huāng xìn
huāng shěn
huāng guì
huāng jì
huāng zhēn
huāng shū
huāng chóu
huāng yín
huāng yòu
huāng máng
huāng xū
huāng wú
huāng miù
huāng fú
huāng zhì
huāng mèi
huāng bì
huāng jí
huāng mào
huāng jiǎo
huāng hán
huāng yì
huāng suì
huāng luò
huāng làng
huāng fú
huāng hū
huāng huǒ
huāng zōu
huāng zì
huāng sāi
huāng cǎo
huāng què
huāng níng
huāng liú
huāng qì
huāng yí
huāng fèi
huāng lè
huāng máng
huāng diàn
huāng shì
huāng jí
huāng yuè
huāng dùn
huāng zhāng
huāng huò
huāng zhàn
huāng miù
huāng wáng
huāng yuán
huāng chūn
huāng yàn
huāng yuǎn
huāng huì
huāng huāng
huāng bái
huāng yuè
huāng huì
huāng jiāo
huāng tiǎn
huāng cuì
huāng qiàn
huāng cūn
huāng dān
huāng tān
huāng jué
huāng xíng
huāng yuè
huāng mò
huāng luàn
huāng hàn
荒歉huāngqiàn
(1) 农作物收成坏或没有收成
(好工具.)英crop failure;famine⒈ 荒年歉收。
引宋范仲淹《上吕相公并呈中丞谘目》：“荒歉之岁，日以五升，召民为役，因而賑济。”
《元典章·户部五·典卖》：“荒歉之年，先典后卖，立契卖与潘万七为主。”
⒉ 指荒年。
引清王士禛《池北偶谈·谈异四·濮州女子》：“周家素贫，又值荒歉。”
因灾荒而收成减少。
荒huāng(1)（形）荒芜：地～了。(2)（形）荒凉：～村｜～郊｜～岛。(3)（形）荒歉：～年｜备～。(4)（形）荒地：生～｜开～｜垦～。(5)（形）荒疏：别把功课～了｜多年不下棋；～了。(6)（形）严重的缺乏：煤～｜饥～。(7)（形）不合情理：～廖｜～诞。(8)（形）〈方〉不确定的：～信｜～数儿。(9)（形）〈书〉迷乱；放纵：～淫。
歉读音：qiàn歉qiàn(1)（形）收成不好：～年｜～岁｜～收｜荒～。(2)（名）对不住人的心情：～意｜抱～｜道～｜深致～意。