huāng jī
huāng què
huāng chen
huāng rén
huāng qiū
huāng tiǎn
huāng diàn
huāng sù
huāng lèi
huāng yì
huāng táng
huāng chéng
huāng lǜ
huāng lái
huāng mào
huāng jǐn
huāng shù
huāng huì
huāng huò
huāng jì
huāng jū
huāng nián
huāng qiān
huāng dān
huāng hán
huāng yú
huāng tíng
huāng liú
huāng jí
huāng dān
huāng tiān
huāng hào
huāng yuǎn
huāng pì
huāng làng
huāng luàn
huāng máng
huāng zhēn
huāng sāi
huāng tān
huāng huǒ
huāng jué
huāng yín
huāng jiǎn
huāng dàn
huāng cǎo
huāng sè
huāng dùn
huāng zì
huāng bái
huāng yí
huāng tǔ
huāng huò
huāng liáng
huāng huì
huāng dù
huāng lòu
huāng jí
huāng zhāng
huāng máng
huāng yān
huāng hàn
huāng zhǒng
huāng kuì
huāng yòu
huāng gǔ
huāng máng
huāng mèi
huāng zhuì
huāng jiǎo
huāng zōu
huāng fèi
huāng wài
huāng guài
huāng yín
huāng shī
huāng xū
huāng wáng
huāng huāng
huāng yuè
huāng dài
huāng chóu
huāng dì
huāng zhèng
huāng miù
huāng huàn
huāng yuè
huāng qiàn
huāng lì
huāng shū
huāng fú
huāng zhàn
huāng chǔ
huāng chūn
huāng yàn
huāng zhāng
huāng miǎn
huāng hū
huāng shěn
huāng bì
huāng dàn
huāng níng
huāng cūn
huāng zǐ
huāng jué
huāng bǎo
huāng lè
huāng miù
huāng zuì
huāng shū
huāng shì
huāng luò
huāng yàn
huāng jiāo
huāng rǎo
huāng tún
huāng cūn
huāng guì
huāng yě
huāng mò
huāng xíng
huāng mò
huāng shǔ
huāng bèi
huāng gěng
huāng wú
huāng xìn
huāng miù
huāng jǐng
huāng jí
huāng yuán
huāng zhì
huāng cuì
huāng jì
huāng yín
huāng qīn
huāng qì
huāng fú
huāng suì
huāng yuè
cóng zì
zòng zì
zào zì
kuáng zì
jiāo zì
zì zì
hūn zì
héng zì
háo zì
hěn zì
pì zì
cán zì
fàng zì
huāng zì
jiāo zì
xiōng zì
jiàn zì
zhuān zì
shàn zì
hān zì
dàn zì
chǒng zì
tān zì
kuā zì
jì zì
bào zì
sì zì
qīn zì
kuī zì
piān zì
⒈ 谓放纵恣肆，无所约束。
引《旧唐书·薛廷老传》：“敬宗荒恣，宫中造清思院新殿，用铜镜三千片、黄白金薄十万番。”
《新唐书·杨虞卿传》：“穆宗初立，逸游荒恣。”
《新五代史·南汉世家·刘隐》：“洪熙日益进声妓诱玢为荒恣。”
荒huāng(1)（形）荒芜：地～了。(2)（形）荒凉：～村｜～郊｜～岛。(3)（形）荒歉：～年｜备～。(4)（形）荒地：生～｜开～｜垦～。(5)（形）荒疏：别把功课～了｜多年不下棋；～了。(6)（形）严重的缺乏：煤～｜饥～。(7)（形）不合情理：～廖｜～诞。(8)（形）〈方〉不确定的：～信｜～数儿。(9)（形）〈书〉迷乱；放纵：～淫。
恣读音：zì恣zì(1)（形）放纵；没有拘束：～情｜～意｜～睢。(2)（形）〈方〉舒服：～适。