huāng miù
huāng rén
huāng cūn
huāng jí
huāng huì
huāng guài
huāng lǜ
huāng luàn
huāng suì
huāng yān
huāng zhèng
huāng làng
huāng yàn
huāng gǔ
huāng yì
huāng táng
huāng qiān
huāng chéng
huāng jí
huāng yí
huāng sè
huāng cǎo
huāng mò
huāng máng
huāng zì
huāng kuì
huāng qiū
huāng cuì
huāng zhēn
huāng hū
huāng bái
huāng dù
huāng fú
huāng bèi
huāng yín
huāng liú
huāng fèi
huāng tíng
huāng chen
huāng miù
huāng chóu
huāng máng
huāng diàn
huāng lái
huāng zuì
huāng wú
huāng jué
huāng dàn
huāng shū
huāng shěn
huāng jǐng
huāng tiān
huāng jiǎn
huāng yuè
huāng miǎn
huāng yuǎn
huāng guì
huāng zhì
huāng pì
huāng mèi
huāng yuán
huāng huàn
huāng rǎo
huāng chǔ
huāng shì
huāng xíng
huāng jì
huāng yuè
huāng shū
huāng yuè
huāng tiǎn
huāng lèi
huāng fú
huāng máng
huāng mò
huāng zhuì
huāng níng
huāng què
huāng hán
huāng qì
huāng zhāng
huāng nián
huāng zhǒng
huāng bǎo
huāng zǐ
huāng huò
huāng tān
huāng yàn
huāng huǒ
huāng tún
huāng zhāng
huāng dùn
huāng cūn
huāng tǔ
huāng lì
huāng xìn
huāng zōu
huāng jí
huāng gěng
huāng dān
huāng liáng
huāng huò
huāng jì
huāng zhàn
huāng yín
huāng jǐn
huāng yú
huāng jiāo
huāng luò
huāng dài
huāng qīn
huāng yòu
huāng sāi
huāng jué
huāng shù
huāng yě
huāng dàn
huāng huāng
huāng sù
huāng hào
huāng jū
huāng wài
huāng wáng
huāng bì
huāng dān
huāng jiǎo
huāng shī
huāng miù
huāng chūn
huāng lè
huāng dì
huāng hàn
huāng jī
huāng lòu
huāng shǔ
huāng mào
huāng yín
huāng huì
huāng qiàn
huāng xū
yàn bǎo
gǔ bǎo
zuì bǎo
yú bǎo
wēn bǎo
ruǎn bǎo
ráo bǎo
guǎn bǎo
sù bǎo
yíng bǎo
zū bǎo
hān bǎo
huāng bǎo
sù bǎo
yǎn bǎo
nài bǎo
xùn bǎo
sī bǎo
bàn bǎo
dùn bǎo
yīn bǎo
yù bǎo
wèi bǎo
yíng bǎo
yì bǎo
zhōng bǎo
céng bǎo
fēng bǎo
chōng bǎo
⒈ 谓无功受禄，晏安享乐。
引《商君书·垦令》：“然则商贾少，农不能喜酣奭，大臣不为荒饱。”
明王志坚《表异录·职官》：“《书》云尸位，《诗》曰素餐， 商君谓之荒饱， 吴起谓之枝官。”
荒huāng(1)（形）荒芜：地～了。(2)（形）荒凉：～村｜～郊｜～岛。(3)（形）荒歉：～年｜备～。(4)（形）荒地：生～｜开～｜垦～。(5)（形）荒疏：别把功课～了｜多年不下棋；～了。(6)（形）严重的缺乏：煤～｜饥～。(7)（形）不合情理：～廖｜～诞。(8)（形）〈方〉不确定的：～信｜～数儿。(9)（形）〈书〉迷乱；放纵：～淫。
饱读音：bǎo饱bǎo(1)本义：（形）满足了食量（跟‘饿’相对）：（形）满足了食量（跟‘饿’相对）(2)（形）饱满：谷粒儿很～。(3)（副）足足地；充分：～经风霜。(4)（动）满足：一～眼福。