fǔ gé
shān gé
zhú gé
qióng gé
qiáo gé
tóu gé
guī gé
sòng gé
xiāng gé
yōu gé
gǔ gé
péng gé
pái gé
dān gé
gōng gé
dōng gé
fù gé
luán gé
nǎo gé
niǎn gé
dào gé
xuān gé
sǎo gé
chuāng gé
huà gé
tái gé
zhū gé
nèi gé
bǎn gé
dān gé
lián gé
jiǎng gé
mén gé
céng gé
fó gé
fěn gé
dì gé
guǐ gé
guǐ gé
gāo gé
dǎo gé
dǐ gé
bài gé
hé gé
yún gé
bīn gé
lóng gé
huáng gé
jǔ gé
jiāo gé
kuí gé
tíng gé
fēi gé
xiù gé
bái gé
jīn gé
shù gé
juān gé
ōu gé
tiān gé
táng gé
wù gé
shèn gé
chū gé
rù gé
hòu gé
guān gé
àn gé
jìn gé
shí gé
fǔ gé
xiá gé
chí gé
qǔ gé
nuǎn gé
mì gé
hù gé
diàn gé
kāi gé
guǎn gé
shěng gé
yì gé
yuān gé
yán gé
shū gé
qǐn gé
tái gé
jǐ gé
qīng gé
xiàng gé
dān gé
láng gé
fàn gé
zhōng gé
qiáo gé
kuí gé
jiǎ gé
bì gé
zhuāng gé
tái gé
bǎo gé
chán gé
shǐ gé
jìng gé
xiù gé
kào gé
liáng gé
chūn gé
shěn gé
zǐ gé
huǒ gé
péng gé
shǔ gé
zhāi gé
qí gé
suì gé
téng gé
zhōu gé
jūn gé
jié gé
dì gé
sēng gé
yún gé
kǔn gé
sān gé
lún gé
lóu gé
hàn gé
zhū gé
guān gé
jùn gé
jià gé
kǔn gé
yān gé
qǐ gé
xiān gé
bǐ gé
dān gé
fèi gé
kuài gé
zhí gé
líng gé
lín gé
fèng gé
yān gé
shuǐ gé
jiē gé
汉栈阁名。故址在今陕西省略阳县西嘉陵江边的临江高崖。
汉时其地名析里 ，有桥跨溪，溪通汉水 ，水涨时交通阻绝。 汉灵帝建宁三年太守李翕凿石架木，建阁道以利行旅。《隶释·汉李翕析里桥郙阁颂》：“行理咨嗟，郡县所苦，斯谿既然， 郙阁尤甚。”《隶续·汉武都太守李翕天井道碑》宋洪适释：“ 李君以建寧三年到部，明年治西狭 ，又明年治郙阁 ，治天井 ，可谓除患蠲难，心乎惠民者。”
1.〔～阁〕中国东汉阁道，故址在今陕西省略阳县西嘉陵江边。
2.古亭名，故址在今中国河南省上蔡县西南。
阁读音：gé阁gé(1)（名）古代放在门上用来防止门自合的长木桩。后指门限。(2)（名）藏书的地方。(3)（名）中国传统建筑物的一种。其特点是通常四周设隔扇或栏杆回廊；供远眺、游憩、藏书和供佛之用。(4)（名）特指女子的卧房。