zhāi cí
zhāi cí
zhāi xiū
zhāi láng
zhāi shēn
zhāi guǒ
zhāi mí
zhāi jiàn
zhāi zuò
zhāi cháng
zhāi zhuàn
zhāi fàn
zhāi fēi
zhāi qī
zhāi lǜ
zhāi bǎng
zhāi lì
zhāi bō
zhāi sù
zhāi sù
zhāi fǎng
zhāi kē
zhāi xīn
zhāi jū
zhāi qí
zhāi hé
zhāi xiǔ
zhāi shēng
zhāi jiǎng
zhāi pó
zhāi rì
zhāi yù
zhāi lì
zhāi gàn
zhāi mǎ
zhāi chú
zhāi guān
zhāi huì
zhāi niáng
zhāi gōng
zhāi shè
zhāi huò
zhāi jiào
zhāi píng
zhāi qī
zhāi guǎn
zhāi fū
zhāi zhòu
zhāi zhōu
zhāi zhuāng
zhāi mù
zhāi jié
zhāi guān
zhāi niàng
zhāi pú
zhāi dǎo
zhāi qǐn
zhāi chéng
zhāi páo
zhāi fáng
zhāi gé
zhāi líng
zhāi jiè
fàn gé
zhōng gé
qiáo gé
dǐ gé
xiá gé
zhuāng gé
shù gé
yān gé
qí gé
sǎo gé
shuǐ gé
fēi gé
tái gé
qǐn gé
dǎo gé
shèn gé
guān gé
yún gé
lín gé
jié gé
gǔ gé
shí gé
sēng gé
shū gé
àn gé
dān gé
liáng gé
qiáo gé
shěn gé
bài gé
mì gé
sān gé
guān gé
chuāng gé
yún gé
zhū gé
guī gé
nǎo gé
rù gé
dōng gé
qióng gé
céng gé
kǔn gé
bīn gé
kǔn gé
tóu gé
zhú gé
jīn gé
zhōu gé
jiē gé
zhí gé
jùn gé
chū gé
diàn gé
dì gé
yōu gé
fèng gé
jìng gé
chūn gé
tíng gé
xiù gé
xiāng gé
sòng gé
dào gé
bì gé
jūn gé
fó gé
pái gé
jìn gé
fèi gé
shān gé
hàn gé
qǐ gé
jǐ gé
dì gé
bǐ gé
kāi gé
zhāi gé
qīng gé
fǔ gé
yì gé
nèi gé
láng gé
bái gé
xiù gé
tái gé
shěng gé
hù gé
chí gé
kuí gé
zǐ gé
yuān gé
táng gé
jiǎ gé
jiǎng gé
wù gé
guǐ gé
bǎo gé
lóu gé
suì gé
ōu gé
lún gé
bǎn gé
tái gé
líng gé
qǔ gé
fù gé
jiāo gé
shǐ gé
niǎn gé
dān gé
shǔ gé
hé gé
gāo gé
kuí gé
nuǎn gé
zhū gé
dān gé
péng gé
téng gé
xuān gé
mén gé
huǒ gé
huà gé
yán gé
luán gé
péng gé
jǔ gé
dān gé
lián gé
gōng gé
hòu gé
lóng gé
yān gé
tiān gé
jià gé
xiān gé
guǎn gé
guǐ gé
xiàng gé
kuài gé
chán gé
juān gé
fěn gé
kào gé
huáng gé
⒈ 亦作“斋閤”。书房。
引《南齐书·豫章文献王嶷传》：“宋元嘉世，诸王入斋閤，得白服帬帽见人主。”
《宋史·吕端传》：“端使高丽，暴风折檣，舟人怖恐， 端读书若在斋閤时。”
明杨慎《＜石鼓文＞序》：“先生歌一首，坿之卷尾，藏之斋阁，以无忘先生之教云。”
清冯桂芬《＜问径堂印谱＞序》：“摹印书有繆篆，篆仅见於许氏《＜説文＞序》中……浸淫至於元明以来，署斋阁，鎸诗词，为用滋广。”
斋zhāi(1)（动）斋戒。(2)（名）信仰佛教、道教等宗教的人所吃的素食。(3)（动）舍饭给僧人：～僧。(4)（名）屋舍：书～｜新～。
阁读音：gé阁gé(1)（名）古代放在门上用来防止门自合的长木桩。后指门限。(2)（名）藏书的地方。(3)（名）中国传统建筑物的一种。其特点是通常四周设隔扇或栏杆回廊；供远眺、游憩、藏书和供佛之用。(4)（名）特指女子的卧房。