gǔ gé
kǔn gé
dǐ gé
péng gé
mén gé
gōng gé
bǎn gé
qiáo gé
jǔ gé
kǔn gé
shù gé
jiāo gé
rù gé
zhú gé
kuài gé
fǔ gé
yuān gé
shān gé
kuí gé
diàn gé
dào gé
chán gé
dōng gé
lián gé
gāo gé
shèn gé
chí gé
xiù gé
dì gé
dān gé
fó gé
yì gé
kāi gé
dì gé
fěn gé
guī gé
céng gé
pái gé
zhōng gé
jīn gé
kuí gé
mì gé
téng gé
kào gé
péng gé
lún gé
sān gé
chuāng gé
sǎo gé
shǔ gé
dān gé
huáng gé
shǐ gé
guān gé
nǎo gé
wù gé
zhāi gé
lín gé
bǎo gé
lóu gé
hàn gé
jià gé
shuǐ gé
xiàng gé
lóng gé
jūn gé
chū gé
xiá gé
jiǎ gé
guǎn gé
bīn gé
tíng gé
zhōu gé
fèng gé
jǐ gé
dān gé
bì gé
yún gé
jìn gé
qǐ gé
zhū gé
guǐ gé
jié gé
shěng gé
qīng gé
táng gé
xiān gé
huà gé
àn gé
jiǎng gé
fèi gé
qǔ gé
shěn gé
yún gé
shí gé
fàn gé
tóu gé
niǎn gé
xiāng gé
yōu gé
nèi gé
luán gé
jùn gé
fù gé
zhuāng gé
tái gé
guān gé
zǐ gé
sēng gé
tiān gé
bǐ gé
qí gé
sòng gé
fēi gé
zhū gé
hù gé
xuān gé
tái gé
qióng gé
liáng gé
nuǎn gé
xiù gé
shū gé
zhí gé
yān gé
chūn gé
hòu gé
ōu gé
juān gé
tái gé
huǒ gé
yān gé
hé gé
bài gé
guǐ gé
líng gé
suì gé
jìng gé
dǎo gé
jiē gé
láng gé
dān gé
bái gé
qǐn gé
yán gé
qiáo gé
⒈ 亦作“诣閤”。前往朝廷官署。
引南朝宋鲍照《拜侍郎上疏》：“谨诣阁拜疏以闻。”
《南史·王僧辩传》：“时贞惠世子有宠，母诣閤自陈无训，涕泗呜咽，众并矜之。”
诣yì(1)〈书〉(2)（动）到某人所在的地方；到某个地方去看人（多用于所尊敬的人）：～烈士墓参谒。(3)（学业、技术等）所达到的程度：造～｜苦心孤～。
阁读音：gé阁gé(1)（名）古代放在门上用来防止门自合的长木桩。后指门限。(2)（名）藏书的地方。(3)（名）中国传统建筑物的一种。其特点是通常四周设隔扇或栏杆回廊；供远眺、游憩、藏书和供佛之用。(4)（名）特指女子的卧房。