tíng gé
tíng tóng
tíng yù
tíng yì
tíng hóu
tíng jiǎo
tíng zhāng
tíng chǎng
tíng hòu
tíng hòu
tíng zhǔ
tíng tóng
tíng zi
tíng mín
tíng xiè
tíng bó
tíng gāo
tíng rán
tíng sāi
tíng yóu
tíng shù
tíng lì
tíng fù
tíng wǔ
tíng zào
tíng zhàng
tíng tíng
tíng xuān
tíng gāo
tíng jú
tíng duì
tíng rèn
tíng tíng
tíng guǎn
tíng bì
tíng sì
tíng hù
tíng cháng
tíng zuǒ
tíng suì
tíng jū
tíng jué
tíng jǐng
tíng gāo
yān gé
fù gé
luán gé
jùn gé
fèi gé
lóng gé
hòu gé
hé gé
shū gé
qǐ gé
niǎn gé
qí gé
yuān gé
jiǎ gé
jiāo gé
huà gé
téng gé
xiá gé
shù gé
xiù gé
guān gé
qiáo gé
dān gé
fǔ gé
jiē gé
qiáo gé
dān gé
àn gé
dǐ gé
fàn gé
sēng gé
tóu gé
jié gé
sǎo gé
qǐn gé
bǐ gé
nǎo gé
bīn gé
dān gé
yún gé
jià gé
jūn gé
shèn gé
wù gé
céng gé
kāi gé
xuān gé
rù gé
bái gé
chūn gé
lún gé
péng gé
zhuāng gé
yún gé
guǐ gé
ōu gé
dì gé
qǔ gé
mì gé
yì gé
kuài gé
fó gé
fěn gé
lián gé
fèng gé
gǔ gé
táng gé
zhú gé
shí gé
chū gé
kuí gé
tái gé
bǎo gé
dān gé
zhū gé
jiǎng gé
dǎo gé
tái gé
shān gé
líng gé
qīng gé
sòng gé
zhū gé
shuǐ gé
zhōu gé
huǒ gé
guī gé
jǔ gé
juān gé
shǔ gé
yán gé
kuí gé
hù gé
suì gé
péng gé
chí gé
xiān gé
bì gé
hàn gé
jǐ gé
gōng gé
chuāng gé
jīn gé
zhāi gé
guān gé
tíng gé
huáng gé
xiù gé
shǐ gé
zhōng gé
nuǎn gé
dào gé
kǔn gé
kào gé
shěng gé
shěn gé
pái gé
xiàng gé
dōng gé
gāo gé
jìng gé
nèi gé
yān gé
guǐ gé
diàn gé
fēi gé
sān gé
liáng gé
dì gé
xiāng gé
bǎn gé
guǎn gé
yōu gé
jìn gé
tiān gé
chán gé
qióng gé
zǐ gé
kǔn gé
bài gé
mén gé
zhí gé
láng gé
tái gé
lóu gé
lín gé
⒈ 亭台楼阁。
引《新唐书·长宁公主传》：“亭阁华诡埒西京。”
亭tíng(1)（名）本义：盖在路旁或花园里供人休息用的建筑物；大多有顶无墙：盖在路旁或花园里供人休息用的建筑物；大多有顶无墙(2)形状像亭子的小房子：书～｜岗～。(3)适中；均匀：～午。
阁读音：gé阁gé(1)（名）古代放在门上用来防止门自合的长木桩。后指门限。(2)（名）藏书的地方。(3)（名）中国传统建筑物的一种。其特点是通常四周设隔扇或栏杆回廊；供远眺、游憩、藏书和供佛之用。(4)（名）特指女子的卧房。