sǎo fáng
sǎo méi
sǎo guó
sǎo duàn
sǎo fú
sǎo jiē
sǎo sǎ
sǎo sōng
sǎo yè
sǎo huáng
sǎo dàng
sǎo léi
sǎo gé
sǎo chú
sǎo huì
sǎo bā
sǎo mén
sǎo jì
sào bǎ
sào zhou
sǎo hǎi
sǎo tà
sǎo tīng
sǎo guǐ
sǎo mù
sǎo xué
sǎo qīng
sǎo tuò
sào zhǒu
sǎo wàng
sǎo wěi
sǎo diàn
sǎo dìng
sǎo guāng
sǎo xīng
sǎo lí
sǎo zhú
sǎo qì
sǎo jìng
sǎo xué
sǎo fén
sǎo shù
sǎo dì
sǎo biān
sǎo jiě
sǎo jìng
sǎo dí
sǎo liǎn
sǎo miáo
sǎo tǔ
sǎo guā
sǎo jiè
sǎo shè
sǎo shuā
sǎo máng
sǎo bái
sǎo dài
sǎo dào
sǎo kuò
sǎo nán
sǎo tíng
sǎo miè
sǎo shì
sǎo shě
sǎo jì
sǎo xìng
sǎo shì
sǎo dā
sǎo yǎn
rù gé
chán gé
huà gé
fèi gé
jūn gé
sòng gé
láng gé
jiǎng gé
jùn gé
yuān gé
zhū gé
kuài gé
qiáo gé
hàn gé
shěng gé
gǔ gé
guān gé
dǎo gé
kǔn gé
zhāi gé
guǐ gé
kào gé
shǔ gé
shěn gé
tái gé
sān gé
téng gé
zhí gé
jǔ gé
yōu gé
shí gé
mén gé
kuí gé
àn gé
jiē gé
dōng gé
liáng gé
shū gé
hé gé
xiāng gé
zhú gé
shǐ gé
zǐ gé
fěn gé
yān gé
yún gé
suì gé
céng gé
dān gé
shèn gé
fó gé
yún gé
jiǎ gé
shān gé
fù gé
jīn gé
pái gé
sǎo gé
fēi gé
qǐn gé
kāi gé
niǎn gé
huáng gé
bái gé
qióng gé
nèi gé
zhuāng gé
fàn gé
péng gé
dì gé
táng gé
lún gé
dǐ gé
dān gé
guǐ gé
kǔn gé
zhū gé
jìn gé
qīng gé
kuí gé
hù gé
xiān gé
tíng gé
mì gé
jìng gé
ōu gé
chūn gé
tiān gé
fèng gé
péng gé
fǔ gé
diàn gé
yán gé
bǐ gé
nǎo gé
qí gé
chí gé
lóng gé
luán gé
guǎn gé
hòu gé
xiàng gé
tái gé
dān gé
jià gé
dì gé
chuāng gé
líng gé
wù gé
shuǐ gé
shù gé
chū gé
nuǎn gé
gōng gé
lín gé
jié gé
guī gé
huǒ gé
lóu gé
zhōng gé
xuān gé
qǔ gé
gāo gé
yān gé
zhōu gé
qǐ gé
bǎo gé
lián gé
xiù gé
bì gé
bǎn gé
xiá gé
qiáo gé
jǐ gé
juān gé
yì gé
dào gé
tái gé
dān gé
guān gé
sēng gé
xiù gé
bài gé
bīn gé
jiāo gé
tóu gé
⒈ 宋时皇太子即位，市民争入旧邸，拾取剩遗之物，谓之“扫阁”。
引宋叶绍翁《四朝闻见录·宪圣拥立》：“先是皇太子即位於内，则市人排旧邸以入，争持所遗，谓之扫阁。故必先为之备。”
1. 拿笤帚等除去尘土或垃圾：扫地。
2. 清除，消灭：扫雷。扫盲。扫荡。一扫而空。
3. 全，尽，尽其所有：扫数（shù）。
4. 低落，丧失：扫兴（xìng ）。
5. 描画：扫描。扫眉。
6. 迅速横掠而过：扫射。扫视。
7. 结束，了结：扫尾。
8. 祭奠：扫墓。祭扫。
阁读音：gé阁gé(1)（名）古代放在门上用来防止门自合的长木桩。后指门限。(2)（名）藏书的地方。(3)（名）中国传统建筑物的一种。其特点是通常四周设隔扇或栏杆回廊；供远眺、游憩、藏书和供佛之用。(4)（名）特指女子的卧房。