qǐ huì
qǐ shù
qǐ gé
qǐ liáo
qǐ qíng
qǐ xí
qǐ yàn
qǐ zhàng
qǐ yún
qǐ hú
qǐ tán
qǐ tài
qǐ càn
qǐ mí
qǐ suì
qǐ yàn
qǐ huì
qǐ shū
qǐ lóu
qǐ wán
qǐ gòu
qǐ mèi
qǐ lóng
qǐ yuán
qǐ màn
qǐ xiá
qǐ lì
qǐ shū
qǐ jǐng
qǐ nián
qǐ gǎo
qǐ xí
qǐ cuò
qǐ zǔ
qǐ rú
qǐ shēn
qǐ chuán
qǐ wén
qǐ nì
qǐ zhuàn
qǐ xiè
qǐ zhù
qǐ jié
qǐ chuāng
qǐ shàn
qǐ shì
qǐ qián
qǐ hé
qǐ mù
qǐ yǔ
qǐ rù
qǐ hù
qǐ yán
qǐ kè
qǐ sī
qǐ lǐ
qǐ mò
qǐ zhá
qǐ wéi
qǐ měi
qǐ huái
qǐ wén
qǐ hào
qǐ mèng
qǐ yáo
qǐ yàn
qǐ gòu
qǐ shī
qǐ suì
qǐ shì
qǐ fēn
qǐ cái
qǐ jì
qǐ luó
qǐ yī
qǐ xiù
qǐ shí
péng gé
lóu gé
dǎo gé
lóng gé
jùn gé
tiān gé
hé gé
jǐ gé
mì gé
kuí gé
tái gé
qǐn gé
diàn gé
bì gé
nǎo gé
sān gé
jiǎ gé
yōu gé
àn gé
fǔ gé
dān gé
xiàng gé
pái gé
huǒ gé
sòng gé
jìng gé
fó gé
kāi gé
fèi gé
dì gé
jǔ gé
juān gé
niǎn gé
fēi gé
fèng gé
bīn gé
yān gé
chū gé
qióng gé
zhū gé
shèn gé
sǎo gé
xiān gé
jìn gé
xiá gé
bài gé
guǐ gé
yì gé
shǐ gé
jié gé
rù gé
zhū gé
qí gé
yān gé
chán gé
jūn gé
céng gé
zhí gé
jīn gé
shǔ gé
chuāng gé
jià gé
péng gé
dǐ gé
shěng gé
guān gé
zhāi gé
xiù gé
nèi gé
zhōu gé
bǎo gé
sēng gé
bǐ gé
zhōng gé
lín gé
qiáo gé
kǔn gé
zǐ gé
zhú gé
gǔ gé
guī gé
fěn gé
dān gé
huà gé
tóu gé
mén gé
bái gé
qiáo gé
huáng gé
qǔ gé
suì gé
wù gé
fàn gé
láng gé
líng gé
ōu gé
shí gé
guān gé
tái gé
tíng gé
guǎn gé
yuān gé
lián gé
liáng gé
xiù gé
jiāo gé
fù gé
nuǎn gé
kuí gé
táng gé
guǐ gé
shū gé
shuǐ gé
dān gé
kuài gé
hòu gé
bǎn gé
gōng gé
hàn gé
gāo gé
chí gé
yán gé
zhuāng gé
qīng gé
lún gé
tái gé
jiǎng gé
xuān gé
dì gé
xiāng gé
qǐ gé
dōng gé
yún gé
chūn gé
yún gé
kào gé
luán gé
hù gé
dān gé
dào gé
shù gé
kǔn gé
shěn gé
shān gé
jiē gé
téng gé
⒈ 华丽的楼阁。
引晋葛洪《抱朴子·知止》：“仰登綺阁，俯映清渊。”
《北史·常景传》：“夫如是，綺阁金门，可安其宅；锦衣玉食，可颐其形。”
明陈子龙《月夜游剑池作》诗：“羣傖澒洞作风尘，綺阁雕栏愁杀人。”
《花月痕》第四五回：“沉沉綺阁幌双重，频卜归期未有期。”
绮qǐ(1)（名）有花纹或图案的丝织品：～罗。(2)（形）美丽：～丽。
阁读音：gé阁gé(1)（名）古代放在门上用来防止门自合的长木桩。后指门限。(2)（名）藏书的地方。(3)（名）中国传统建筑物的一种。其特点是通常四周设隔扇或栏杆回廊；供远眺、游憩、藏书和供佛之用。(4)（名）特指女子的卧房。