kào rù
kào zhěn
kào zhǔn
kào jǐ
kào cháng
kào tiān
kào bèi
kào yáo
kào zǐ
kào shǒu
kào gé
kào shēn
kào fáng
kào tuō
kào de
kào bàng
kào xiē
kào jiǎng
kào bó
kào bǎ
kào bāng
kào pǔ
kào shí
kào bì
kào tou
kào shān
kào diàn
kào qí
kào bān
kào mó
kào lǒng
kào jìn
kào diàn
kào àn
kào sè
kào hòu
kào tuō
kào biān
kào dù
fēi gé
ōu gé
téng gé
diàn gé
chí gé
sēng gé
niǎn gé
bì gé
qīng gé
xiàng gé
gōng gé
kǔn gé
yún gé
tái gé
hé gé
hù gé
kǔn gé
fǔ gé
fèng gé
lín gé
jīn gé
sǎo gé
hàn gé
shǔ gé
qí gé
guān gé
zhāi gé
jìng gé
kào gé
yān gé
huà gé
fěn gé
dào gé
céng gé
shǐ gé
líng gé
qǔ gé
jùn gé
bīn gé
yán gé
mén gé
jià gé
qióng gé
shěng gé
shuǐ gé
guǐ gé
kuí gé
chūn gé
táng gé
zhōng gé
xiá gé
huáng gé
bài gé
qiáo gé
chuāng gé
sòng gé
àn gé
tái gé
lóu gé
hòu gé
wù gé
fó gé
shèn gé
suì gé
dǎo gé
liáng gé
guī gé
yún gé
kāi gé
dǐ gé
zǐ gé
chán gé
nuǎn gé
rù gé
fàn gé
gǔ gé
guān gé
láng gé
yuān gé
jìn gé
xiù gé
kuí gé
jiǎ gé
lián gé
zhú gé
guǐ gé
shù gé
xuān gé
xiāng gé
shí gé
zhū gé
guǎn gé
tíng gé
tiān gé
jūn gé
yōu gé
dān gé
nèi gé
yān gé
pái gé
dān gé
shěn gé
bǎo gé
qǐ gé
luán gé
péng gé
lún gé
zhū gé
jǔ gé
jiāo gé
fèi gé
shān gé
shū gé
juān gé
bái gé
dān gé
bǎn gé
zhōu gé
kuài gé
jiē gé
gāo gé
chū gé
dōng gé
tóu gé
jiǎng gé
qǐn gé
jié gé
sān gé
bǐ gé
zhí gé
lóng gé
dì gé
tái gé
jǐ gé
nǎo gé
zhuāng gé
dān gé
huǒ gé
péng gé
qiáo gé
xiān gé
xiù gé
fù gé
mì gé
dì gé
yì gé
⒈ 犹搁浅。
引宋范致明《岳阳风土记》：“冬春水落，往往浅涩， 江道回曲，或远或近，虽无风涛之患，而常靠阁。”
靠kào(1)（动）（人）坐着或站着时；身体的一部分重量由别人或物体支持着：～着门站着。(2)（动）（物体）凭借别的东西支持立着或竖起来：把梯子～在墙上。(3)（动）接近；挨近：船～岸。(4)（动）依靠：学习要～自己的努力。(5)（动）信赖：～得住。靠kào（名）戏曲中古代武将所穿的铠甲。
阁读音：gé阁gé(1)（名）古代放在门上用来防止门自合的长木桩。后指门限。(2)（名）藏书的地方。(3)（名）中国传统建筑物的一种。其特点是通常四周设隔扇或栏杆回廊；供远眺、游憩、藏书和供佛之用。(4)（名）特指女子的卧房。