shàn wèi
chán chéng
chán jì
chán fáng
chán zhī
chán bǎn
chán guān
shàn gào
chán shì
chán jiā
chán tíng
chán yǔ
shàn huà
chán yì
chán lǚ
chán yǐ
chán zhòng
chán shòu
chán jù
shàn wén
chán jiǎng
chán yuàn
chán liú
chán jīng
chán tán
chán chú
chán jū
chán yǒu
chán hào
chán guān
chán kǎi
chán ān
chán fēi
chán dào
chán gé
shàn dài
chán shā
chán nà
shàn biàn
chán zuàn
chán niàn
chán bǎn
chán kè
chán hé
chán tà
chán gēng
chán yī
chán chuáng
chán liáo
chán shì
chán shū
chán guǒ
chán yuán
chán qī
chán yuè
chán dé
chán shòu
chán guī
chán xué
chán rén
chán lǜ
chán sì
chán páo
chán mén
chán hé
chán huà
chán fēng
chán lǐ
chán cǎo
chán dài
chán zǔ
chán nà
chán fǎ
chán zhōng
chán zuò
chán sēng
chán shī
chán mó
chán huì
chán tiān
chán gōng
chán xiào
chán jī
chán jū
chán zōng
chán hù
chán táng
chán guó
chán zuò
chán zhàng
chán dēng
chán kū
chán xīn
chán bìng
chán yīn
chán jiōng
chán jì
chán bó
chán yuè
gōng gé
sòng gé
shèn gé
lóu gé
lún gé
zhōu gé
bài gé
jiǎng gé
jīn gé
jìn gé
kāi gé
qǔ gé
kǔn gé
zhú gé
jià gé
shěng gé
tíng gé
sān gé
fù gé
huà gé
pái gé
xiù gé
rù gé
suì gé
chí gé
huáng gé
qiáo gé
shí gé
guān gé
kuí gé
hòu gé
tóu gé
jùn gé
kǔn gé
líng gé
jìng gé
zhāi gé
shěn gé
diàn gé
xuān gé
xiàng gé
yān gé
nǎo gé
yán gé
dì gé
bì gé
láng gé
zhū gé
nèi gé
qǐ gé
jiāo gé
téng gé
yún gé
zhuāng gé
bǎn gé
yān gé
jǔ gé
xiāng gé
dān gé
niǎn gé
jūn gé
gāo gé
shù gé
dào gé
péng gé
qiáo gé
chán gé
fèng gé
xiān gé
dǐ gé
chūn gé
zǐ gé
dōng gé
lián gé
liáng gé
fǔ gé
tái gé
dān gé
céng gé
luán gé
àn gé
tái gé
jǐ gé
zhí gé
zhōng gé
táng gé
chū gé
jiē gé
sēng gé
hù gé
shuǐ gé
bǎo gé
shū gé
huǒ gé
kuài gé
fàn gé
dān gé
shǔ gé
jiǎ gé
yún gé
ōu gé
qǐn gé
hé gé
guān gé
qīng gé
jié gé
fó gé
guǐ gé
shǐ gé
qióng gé
fēi gé
nuǎn gé
xiù gé
yōu gé
tiān gé
kào gé
sǎo gé
shān gé
xiá gé
bái gé
zhū gé
chuāng gé
lóng gé
yuān gé
yì gé
hàn gé
fèi gé
dān gé
gǔ gé
fěn gé
guī gé
tái gé
mì gé
qí gé
juān gé
guǎn gé
wù gé
péng gé
guǐ gé
bǐ gé
kuí gé
mén gé
dǎo gé
bīn gé
dì gé
lín gé
⒈ 犹禅房。佛徒习静之所。
引北魏杨衒之《洛阳伽蓝记·景林寺》：“禪阁虚静，隐室凝邃。”
北周庾信《陕州弘农郡五张寺经藏碑》：“并入香城，咸封禪阁。”
1. 佛教指静思：坐禅。参（cān）禅。禅心。禅机（佛教禅宗启发门徒悟道时使用的隐语、比喻以及带有暗示性的动作等）。禅宗。禅定。
2. 特指佛教的：禅师。禅杖。禅林。禅堂。
阁读音：gé阁gé(1)（名）古代放在门上用来防止门自合的长木桩。后指门限。(2)（名）藏书的地方。(3)（名）中国传统建筑物的一种。其特点是通常四周设隔扇或栏杆回廊；供远眺、游憩、藏书和供佛之用。(4)（名）特指女子的卧房。