diàn qǐn
diàn bāng
diàn quē
diàn kuí
diàn chūn
diàn zuì
diàn fá
diàn yǔ
diàn shuài
diàn yuàn
diàn shǐ
diàn shè
diàn hǔ
diàn zhí
diàn jǔ
diàn zhuàn
diàn yán
diàn fù
diàn bīng
diàn jūn
diàn běn
diàn bǎng
diàn hòu
diàn táng
diàn tà
diàn shì
diàn xià
diàn tíng
diàn hē
diàn shěng
diàn jiǎo
diàn shǐ
diàn lú
diàn tíng
diàn bì
diàn hē
diàn yuán
diàn gé
diàn zhǔ
táng gé
céng gé
zhuāng gé
diàn gé
kuí gé
lóu gé
bīn gé
hù gé
dì gé
bǎn gé
lián gé
tái gé
chūn gé
guān gé
mì gé
nuǎn gé
nèi gé
huáng gé
shù gé
àn gé
chuāng gé
xiàng gé
shí gé
nǎo gé
kào gé
jùn gé
niǎn gé
zǐ gé
xiān gé
kāi gé
liáng gé
chū gé
yì gé
tíng gé
bǎo gé
kǔn gé
guī gé
shèn gé
dān gé
qióng gé
ōu gé
fēi gé
xuān gé
qīng gé
tái gé
qiáo gé
sān gé
péng gé
gāo gé
guǎn gé
qǐ gé
jiǎ gé
hé gé
qǐn gé
hòu gé
shǐ gé
dǐ gé
shěn gé
tóu gé
huà gé
luán gé
jūn gé
xiù gé
kuài gé
kuí gé
qǔ gé
huǒ gé
xiù gé
yān gé
zhū gé
zhú gé
gōng gé
jié gé
dōng gé
fèi gé
jìng gé
zhōng gé
lín gé
péng gé
yán gé
jiǎng gé
xiāng gé
guǐ gé
yōu gé
yún gé
bǐ gé
fǔ gé
qí gé
pái gé
zhāi gé
jìn gé
mén gé
shǔ gé
gǔ gé
fù gé
dì gé
líng gé
sòng gé
kǔn gé
dān gé
chán gé
zhí gé
dǎo gé
dān gé
jǔ gé
zhōu gé
jià gé
sǎo gé
bì gé
chí gé
zhū gé
juān gé
guān gé
lún gé
láng gé
jiē gé
wù gé
qiáo gé
sēng gé
shān gé
lóng gé
dào gé
xiá gé
jǐ gé
yún gé
fó gé
suì gé
shū gé
dān gé
tái gé
bái gé
yān gé
téng gé
jiāo gé
guǐ gé
yuān gé
jīn gé
fěn gé
shěng gé
shuǐ gé
hàn gé
bài gé
tiān gé
fàn gé
fèng gé
rù gé
⒈ 殿堂楼阁。
引《汉书·王莽传下》：“夏，蝗从东方来，蜚蔽天，至长安，入未央宫，缘殿阁。”
唐元稹《春分投简阳明洞天作》诗：“荣光飘殿阁，虚籟合笙竽。”
元刘祁《归潜志》卷十三：“树木丛阴中，殿阁屹然四五所。”
⒉ 宋代大学士皆带殿阁衔，以崇其资望，如集贤殿、右文殿之类。 明清两代，大学士为内阁长官，仍以殿阁名入衔，如明之中极殿、建极殿、文华殿、武英殿、文渊阁、东阁 ； 清之保和殿、文华殿、武英殿、文渊阁、东阁、体仁阁等。故宰执又通称为“殿阁”。
引清陈康祺《郎潜纪闻》卷一：“顺治十五年，改内三院为内阁，其大学士俱加殿阁衔。”
宋代以后大学士系殿阁衔，故称为「殿阁」。
殿diàn(1)（名）高大的房屋；特指供奉神佛或帝王受朝理事的房屋：宫～。(2)（动）在最后：～后。
阁读音：gé阁gé(1)（名）古代放在门上用来防止门自合的长木桩。后指门限。(2)（名）藏书的地方。(3)（名）中国传统建筑物的一种。其特点是通常四周设隔扇或栏杆回廊；供远眺、游憩、藏书和供佛之用。(4)（名）特指女子的卧房。