shèn lóu
shèn jīng
shèn chuāng
shèn huī
shèn lù
shèn fēn
shèn qiáng
shèn zào
shèn bèi
shèn gé
shèn qì
shèn nǚ
shèn hǎi
shèn ní
shèn yáo
shèn fú
shèn làng
shèn yún
shèn hǎi
shèn shì
shèn wèi
shèn lóng
shèn chē
shèn quē
shèn tái
shèn fēng
shèn qì
mì gé
péng gé
kuí gé
shān gé
tíng gé
rù gé
diàn gé
zhū gé
zǐ gé
qǔ gé
bái gé
sān gé
lóng gé
qīng gé
gōng gé
lún gé
fù gé
fó gé
dān gé
qí gé
guǎn gé
chūn gé
dān gé
guān gé
chán gé
kuí gé
zhōu gé
dōng gé
bì gé
jìn gé
hòu gé
shèn gé
kào gé
zhí gé
qǐ gé
yān gé
àn gé
qiáo gé
xiāng gé
wù gé
lín gé
tái gé
jiǎ gé
tái gé
yán gé
pái gé
jiāo gé
lián gé
huǒ gé
xiàng gé
guān gé
jǔ gé
téng gé
hàn gé
chū gé
shěng gé
jùn gé
bǎn gé
yún gé
xiān gé
suì gé
bīn gé
qiáo gé
tóu gé
yān gé
shǔ gé
nèi gé
dǐ gé
zhōng gé
qióng gé
nuǎn gé
yì gé
jiǎng gé
shū gé
huáng gé
láng gé
líng gé
hù gé
chí gé
xiù gé
fēi gé
jìng gé
ōu gé
fàn gé
jūn gé
shǐ gé
gāo gé
dǎo gé
kǔn gé
hé gé
niǎn gé
chuāng gé
juān gé
shěn gé
zhāi gé
táng gé
qǐn gé
kǔn gé
fèi gé
sǎo gé
luán gé
tiān gé
jǐ gé
kāi gé
fǔ gé
yún gé
jié gé
sēng gé
xiá gé
guī gé
xuān gé
yōu gé
sòng gé
guǐ gé
zhū gé
jiē gé
dān gé
zhuāng gé
péng gé
bài gé
zhú gé
guǐ gé
liáng gé
yuān gé
jià gé
dào gé
dān gé
kuài gé
xiù gé
fěn gé
dì gé
jīn gé
dì gé
nǎo gé
tái gé
lóu gé
gǔ gé
huà gé
shí gé
shù gé
bǐ gé
shuǐ gé
mén gé
bǎo gé
céng gé
fèng gé
⒈ 即蜃楼。参见“蜃楼”。
引唐包佶《送日本国聘贺使晁巨卿归国》诗：“孤城开蜃阁，晓日上朱轮。”
宋江洵《灯下闲谈·坠井得道》：“蜃阁排空，风定而鸳鸯冉冉；虹梁展处，雨收而鬐鬣峨峨。”
明唐顺之《送程翰林松溪谪居朝阳》诗：“白昼鮫珠落，青天蜃阁分。”
清李渔《蜃中楼·幻因》：“柳子无妻， 张生寡侣，两人义合同居。有龙宫二女，蜃阁凭虚，忽遇仙人接引，心肯处四偶相俱。”
蜃shèn（名）大蛤蜊。
阁读音：gé阁gé(1)（名）古代放在门上用来防止门自合的长木桩。后指门限。(2)（名）藏书的地方。(3)（名）中国传统建筑物的一种。其特点是通常四周设隔扇或栏杆回廊；供远眺、游憩、藏书和供佛之用。(4)（名）特指女子的卧房。