fèi cuò
fèi zhì
fèi juān
fèi tiě
fèi pǐn
fèi màn
fèi dì
fèi huà
fèi jiù
fèi bìng
fèi shū
fèi yǔ
fèi qiū
fèi chí
fèi gé
fèi shī
fèi jí
fèi duò
fèi shēn
fèi tuì
fèi diǎn
fèi rén
fèi sǔn
fèi gù
fèi pán
fèi chè
fèi chú
fèi yè
fèi kuàng
fèi fàng
fèi miè
fèi quē
fèi zhe
fèi hòu
fèi huài
fèi yì
fèi xīn
fèi luò
fèi liào
fèi zhǐ
fèi shì
fèi lì
fèi zhuì
fèi rè
fèi tóu
fèi yān
fèi gé
fèi duì
fèi jué
fèi mín
fèi chù
fèi sàng
fèi zhí
fèi wáng
fèi dùn
fèi gù
fèi qì
fèi chuò
fèi xī
fèi duī
fèi lì
fèi jǔ
fèi wù
fèi cháo
fèi bà
fèi quē
fèi qù
fèi guān
fèi zhā
fèi shè
fèi wù
fèi dài
fèi fù
fèi shí
fèi zhì
fèi guó
fèi zhǐ
fèi rán
fèi zhú
fèi xū
fèi jí
fèi yuán
fèi wáng
fèi qì
fèi bài
fèi cán
fèi xué
fèi shì
fèi gé
fèi jū
fèi juàn
fèi zǐ
fèi chì
fèi tì
fèi xīng
fèi shì
fèi shuǐ
fèi miǎn
zhāo kuàng
hóng kuàng
hào kuàng
xī kuàng
yuān kuàng
pín kuàng
chóng kuàng
huá kuàng
kuí kuàng
jiǔ kuàng
hóng kuàng
liáo kuàng
qīng kuàng
liáng kuàng
gāo kuàng
xiǎo kuàng
yuàn kuàng
xián kuàng
shī kuàng
kāi kuàng
zhào kuàng
yá kuàng
qīng kuàng
xuán kuàng
zǔ kuàng
míng kuàng
kuān kuàng
yí kuàng
wú kuàng
xuān kuàng
zhēn kuàng
hóng kuàng
xiá kuàng
cū kuàng
yān kuàng
jiǒng kuàng
chōng kuàng
yí kuàng
kuí kuàng
xiǎn kuàng
yōu kuàng
jiǎn kuàng
chí kuàng
dài kuàng
lí kuàng
gū kuàng
fēng kuàng
níng kuàng
guān kuàng
fèi kuàng
yīn kuàng
tián kuàng
chāo kuàng
huī kuàng
píng kuàng
shū kuàng
yuǎn kuàng
xióng kuàng
tōng kuàng
hóng kuàng
xiù kuàng
kōng kuàng
qù kuàng
wú kuàng
xiāo kuàng
mí kuàng
xū kuàng
liáo kuàng
fàng kuàng
gǔ kuàng
háo kuàng
yě kuàng
yōu kuàng
⒈ 荒废，不利用。
引唐白居易《题西亭》诗：“荒淫即不可，废旷将何如？”
⒉ 旷废。
引宋苏轼《与陈传道书》之一：“某以衰病，难於供职，故坚乞一闲郡，不谓更得烦剧，然已得请，不敢更有所择，但有废旷不治之忧耳。”
《辽史·耶律室鲁传》：“自韩德让知北院，职多废旷。”
废fèi(1)（形）不再使用；不再继续：作～。(2)（形）没有用的或失去了原来作用的：～料｜～票｜～气｜～渣｜～水｜～纸。(3)（形）残废：～疾（残废）。
旷读音：kuàng旷kuàng(1)（形）空而宽阔：～野｜地～人稀。(2)（形）心境开阔：～达｜心～神怡。(3)（动）耽误；荒废：～课｜～工｜～日废时。(4)（形）相互配合的两个零件的间隙大于所要求的范围；衣着过于肥大；不合体：车轴～了｜螺丝～了｜这双鞋我穿着太～了。(5)（Kuànɡ）姓。