kuāng rǎng
kuāng kuò
kuāng jiù
kuāng chì
kuāng shì
kuāng zhù
kuāng wēi
kuāng lì
kuāng zhì
kuāng bèi
kuāng yùn
kuāng chí
kuāng jù
kuāng hù
kuāng jiù
kuāng guī
kuāng guó
kuāng jiàn
kuāng è
kuāng gǎi
kuāng chì
kuāng sòng
kuāng zàn
kuāng jūn
kuāng yù
kuāng miù
kuāng yè
kuāng zhèn
kuāng yì
kuāng jí
kuāng bì
kuāng rén
kuāng níng
kuāng shān
kuāng zàn
kuāng ráng
kuāng dìng
kuāng fèng
kuāng lì
kuāng wéi
kuāng suàn
kuāng nán
kuāng dǐng
kuāng zhèng
kuāng gé
kuāng chì
kuāng sù
kuāng piáo
kuāng wèi
kuāng shì
kuāng shí
kuāng kùn
kuāng xiāng
kuāng yán
kuāng dāng
kuāng fù
kuāng yì
kuāng bǔ
kuāng guò
kuāng jiào
kuāng gǔ
kuāng jiū
kuāng lǐng
kuāng bì
kuāng zuǒ
kuāng xié
kuāng hé
kuāng yáo
kuāng zuò
kuāng guō
kuāng zhèng
kuāng shén
kuāng zhèng
kuāng fǔ
kuāng fú
kuāng sú
kuāng shì
kuāng yǒng
kuāng lǜ
kuāng jì
kuāng jì
kuāng yòu
kuāng chuáng
kuāng jiǎo
kuāng zhí
kuāng xiāng
kuāng jiàn
kuāng fú
kuāng bà
kuāng dǎo
kuāng lì
kuāng zhěng
kuāng lú
kuāng làng
kuāng fù
kuāng jū
kuāng bì
kuāng jì
kuāng yì
kuāng là
kuāng zǐ
kuāng wéi
kuāng yuè
gē yǒng
fù yǒng
xiào yǒng
dǎo yǒng
yí yǒng
ōu yǒng
qǐ yǒng
jiē yǒng
sòng yǒng
kuāng yǒng
bā yǒng
zǎo yǒng
gǎn yǒng
fěng yǒng
zuǐ yǒng
fù yǒng
duǎn yǒng
yín yǒng
jiān yǒng
fēng yǒng
tán yǒng
wú yǒng
hán yǒng
yín yǒng
yáo yǒng
gē yǒng
yáo yǒng
hàn yǒng
hán yǒng
yuān yǒng
yǎ yǒng
měi yǒng
lǎng yǒng
cuì yǒng
cháo yǒng
shī yǒng
wǔ yǒng
gū yǒng
yàn yǒng
yán yǒng
xiàng yǒng
piān yǒng
shǎng yǒng
gēng yǒng
zá yǒng
gē yǒng
⒈ 安适地吟咏。
引清魏源《武林纪游》诗之九：“衡门下有泌，洋洋可乐飢。中有考槃士，匡咏先王诗。”
匡kuāng(1)（动）〈书〉纠正：～正｜～谬。(2)（动）〈书〉帮助；救：～助。(3)（动）〈方〉估计：～计｜～算。(4)（动）料(5)（动）（多见于早期白话）：不～。(6)（动）（Kuānɡ）姓。
咏读音：yǒng咏yǒng(1)（动）本义：唱；依着一定的腔调缓慢的诵读：唱；依着一定的腔调缓慢的诵读(2)（动）用诗词等来叙述：～雪｜～梅｜～史。