yì xīn
yì dì
yì jīng
yì yì
yì zhì
yì liàng
yì míng
yì zhōng
yì ān
yì jiǎn
yì kě
yì qiān
yì zhé
yì róng
yì bǔ
yì zhǔ
yì zhì
yì lǐ
yì shì
yì shēn
yì gé
yì nèi
yì wàng
yì dài
yì zé
yì mù
yì yì
yì dài
yì tuì
yì kè
yì guà
yì cè
yì xìng
yì zì
yì shì
yì jié
yì huàn
yì shì
yì rén
yì chū
yì yì
yì màn
yì shèng
yì shuǐ
hàn shèng
xián shèng
yī shèng
háo shèng
yóu shèng
wǔ shèng
dàn shèng
hù shèng
kǒng shèng
gǒng shèng
qí shèng
shùn shèng
zhǔ shèng
ruì shèng
xī shèng
shī shèng
qín shèng
sān shèng
yè shèng
qǐ shèng
xīn shèng
ní shèng
yà shèng
hóng shèng
guān shèng
shén shèng
zhēng shèng
bǐng shèng
zōng shèng
huì shèng
qí shèng
fán shèng
biǎo shèng
jiǔ shèng
liè shèng
dǔ shèng
ruì shèng
shū shèng
cì shèng
fù shèng
fǔ shèng
fēi shèng
cān shèng
yì shèng
yù shèng
sì shèng
cháo shèng
tiān shèng
cǎo shèng
qī shèng
bǐ shèng
shì shèng
xī shèng
rén shèng
shù shèng
qīng shèng
jiǔ shèng
nǐ shèng
lèi shèng
hòu shèng
xiān shèng
chōng shèng
míng shèng
jù shèng
líng shèng
lǔ shèng
máng shèng
gū shèng
cāng shèng
yuān shèng
huáng shèng
dà shèng
rù shèng
yì shèng
qí shèng
称精通《易》理的人。
⒈ 称精通《易》理的人。
引《新唐书·隐逸传·卫大经》：“大经邃於《易》，人谓之‘《易》圣’。”
易yì(1)（形）轻易；容易：～于｜简～。(2)（形）平和：平～近人。(3)（形）〈书〉轻视。易yì(1)（动）改变；变换：变～｜移风～俗。(2)姓。
圣读音：shèng圣shèng(1)（形）最崇高的：神～。(2)（形）称学知识或技能有极高成就的：诗～。(3)（名）指圣人：～贤。(4)（名）封建社会尊称帝王：～旨。