zōng yuán
zōng shì
zōng fān
zōng háo
zōng méng
zōng mén
zōng zhù
zōng huáng
zōng chéng
zōng xiàng
zōng miào
zōng zhàng
zōng dì
zōng yīn
zōng shī
zōng fù
zōng jī
zōng gàn
zōng nǚ
zōng niè
zōng shí
zōng guàn
zōng cí
zōng zhī
zōng guó
zōng yà
zōng zǔ
zōng gǔn
zōng huì
zōng zhǐ
zōng fǎ
zōng juàn
zōng lèi
zōng zhí
zōng zú
zōng jì
zōng shàng
zōng lù
zōng guān
zōng yīn
zōng mǔ
zōng guī
zōng qī
zōng xué
zōng qīng
zōng zhǔ
zōng cháng
zōng shì
zōng rén
zōng běn
zōng jìng
zōng líng
zōng lǎo
zōng shè
zōng shì
zōng jiā
zōng bīng
zōng yí
zōng lǐ
zōng sì
zōng jiàng
zōng shèng
zōng pǔ
zōng zhèng
zōng bó
zōng tiāo
zōng jí
zōng jiào
zōng sūn
zōng zhèng
zōng qì
zōng lǚ
zōng shú
zōng shī
zōng cóng
zōng zhǐ
zōng pài
hàn shèng
yè shèng
yà shèng
fǔ shèng
gū shèng
dǔ shèng
shū shèng
yì shèng
jiǔ shèng
zhēng shèng
shùn shèng
shù shèng
nǐ shèng
qí shèng
yuān shèng
hòu shèng
cāng shèng
ruì shèng
sì shèng
qín shèng
guān shèng
hù shèng
fù shèng
xián shèng
shì shèng
fán shèng
qī shèng
cān shèng
rén shèng
rù shèng
kǒng shèng
sān shèng
shén shèng
bǐ shèng
zhǔ shèng
qí shèng
lèi shèng
qǐ shèng
cǎo shèng
xī shèng
xīn shèng
ruì shèng
liè shèng
zōng shèng
tiān shèng
xī shèng
líng shèng
ní shèng
hóng shèng
lǔ shèng
míng shèng
qí shèng
chōng shèng
huì shèng
yì shèng
jiǔ shèng
máng shèng
cháo shèng
háo shèng
wǔ shèng
yī shèng
cì shèng
biǎo shèng
fēi shèng
jù shèng
qīng shèng
dà shèng
gǒng shèng
dàn shèng
shī shèng
xiān shèng
yù shèng
huáng shèng
yóu shèng
bǐng shèng
⒈ 见“宗圣公”。
后世对曾子的尊称。元文宗至顺元年加封曾子为宗圣公，后简称为「宗圣」。《元史．卷三四．文宗本纪三》：「戊申，加封孔子父齐国公叔梁纥为启圣王……曾子郕国宗圣公。」参见「曾参」条。
宗zōng(1)（名）祖宗：列祖列～。(2)（名）家族；同一家族：～庙｜～室｜～弟｜～兄｜～族。(3)（名）宗派；派别：正～｜～派主义。(4)（名）宗旨：开～明义｜万变不离其～。(5)（动）在学术或文艺上效法：他的唱工～的是梅派。(6)（名）为众人所师法的人物：文～。(7)（量）一～心事｜一～大案。(8)姓。
圣读音：shèng圣shèng(1)（形）最崇高的：神～。(2)（形）称学知识或技能有极高成就的：诗～。(3)（名）指圣人：～贤。(4)（名）封建社会尊称帝王：～旨。