zào mèi
zhuō mèi
yā mèi
chè mèi
lǎo mèi
mào mèi
chén mèi
hūn mèi
zhāo mèi
chuǎn mèi
yí mèi
mí mèi
xiāo mèi
qī mèi
ǎi mèi
dùn mèi
huì mèi
wàng mèi
sān mèi
nuǎn mèi
qián mèi
qiǎn mèi
chén mèi
ài mèi
cǎo mèi
chōng mèi
zhì mèi
méng mèi
bù mèi
dù mèi
méng mèi
mán mèi
lún mèi
máng mèi
máng mèi
yì mèi
yīn mèi
chán mèi
gōng mèi
guǎ mèi
méng mèi
shěn mèi
yí mèi
yū mèi
huāng mèi
yòu mèi
gàng mèi
jì mèi
yǎo mèi
bǐ mèi
rú mèi
ài mèi
yǎn mèi
shào mèi
màn mèi
tuì wèi
míng mèi
àn mèi
àn mèi
yōu mèi
shēn mèi
wú mèi
miǎo mèi
yú mèi
méng mèi
míng mèi
hóng mèi
ǎn mèi
è mèi
yǐn mèi
yín mèi
táo mèi
chén mèi
guāi mèi
máng mèi
měng mèi
liáng mèi
àn mèi
chōng mèi
líng mèi
zhì mèi
xiōng mèi
shī mèi
xūn mèi
lóng mèi
ā mèi
dāo mèi
yān mèi
máng mèi
⒈ 用法术使人受祸或使之神智迷糊。
引《云笈七籤》卷四六：“常能诵之，则终身不被魘昧。”
⒉ 指用药物之类使人迷糊。
引清蒲松龄《聊斋志异·造畜》：“魘昧之术，不一其道。或投美饵，紿之食之，则人迷罔，相从而去，俗名曰‘打絮巴’， 江南谓之‘扯絮’。”
魇yǎn（动）梦中惊叫；或觉得有什么东西压住不能动弹。
昧读音：mèi1.糊涂；不明白：蒙～。愚～。素～平生（一向不认识）。
2.隐藏：拾金不～。～良心。
3.昏暗：幽～。
4.冒犯；冒昧：～死。