yú wū
yú cè
yú lǎo
yú hāng
yú sè
yú shī
yú kǔn
yú yōng
yú zhōng
yú tún
yú ruò
yú gǔ
yú xián
yú mèi
yú bì
yú gōng
yú dàn
yú lóng
yú dòng
yú xiào
yú lǔ
yú fù
yú báo
yú chōng
yú xī
yú jìn
yú méng
yú guǎng
yú xīn
yú làn
yú juàn
yú chī
yú qíng
yú zhī
yú gàn
yú kěn
yú xiǔ
yú nòng
yú lǔ
yú zhuō
yú liè
yú zhǔ
yú hàn
yú què
yú zhuó
yú róu
yú gǔ
yú hān
yú wǎng
yú lǜ
yú chán
yú sǒu
yú lòu
yú huái
yú luàn
yú wán
yú pǔ
yú xìng
yú kuì
yú chǔn
yú mào
yú chéng
yú àn
yú huò
yú biǎn
yú zhí
yú nuò
yú jiǎo
yú rú
yú zhì
yú dùn
yú dùn
yú méng
yú mào
yú guǎn
yú nán
yú zéi
yú zhuàng
yú míng
yú měng
yú yōng
yú duǎn
yú jiàn
yú rén
yú mí
yú chōng
yú yǒng
yú shèn
yú qiǎn
yú bèn
yú nú
yú fán
yú yí
yú wèi
yú kuǎn
yú àn
yú gù
yú sú
yú duò
yú fū
yú kuáng
yú ǎo
yú bǐ
yú yán
yú yī
yú yě
yú chǔn
yú jiàn
yú bào
yú gǔ
yú jiān
yú sù
yú yín
yú méng
yú àn
rú mèi
táo mèi
yǎo mèi
yōu mèi
yīn mèi
méng mèi
shào mèi
dù mèi
yān mèi
míng mèi
xūn mèi
chén mèi
ài mèi
mào mèi
bù mèi
guāi mèi
yí mèi
lún mèi
dāo mèi
huì mèi
ǎn mèi
mán mèi
mí mèi
méng mèi
méng mèi
měng mèi
yū mèi
qī mèi
zhuō mèi
qián mèi
dùn mèi
nuǎn mèi
líng mèi
shī mèi
hóng mèi
chán mèi
àn mèi
zhì mèi
sān mèi
gàng mèi
àn mèi
yǎn mèi
yí mèi
tuì wèi
àn mèi
míng mèi
è mèi
chén mèi
máng mèi
bǐ mèi
ài mèi
yú mèi
ā mèi
yòu mèi
wú mèi
yì mèi
chuǎn mèi
lóng mèi
jì mèi
lǎo mèi
máng mèi
zào mèi
yā mèi
máng mèi
gōng mèi
chōng mèi
yín mèi
shěn mèi
miǎo mèi
huāng mèi
zhāo mèi
guǎ mèi
wàng mèi
chōng mèi
xiōng mèi
màn mèi
hūn mèi
liáng mèi
chén mèi
cǎo mèi
xiāo mèi
máng mèi
qiǎn mèi
shēn mèi
chè mèi
zhì mèi
méng mèi
yǐn mèi
ǎi mèi
愚昧yúmèi
(1) 愚蠢而不明事理
例愚昧无知英uneducated;ignorant⒈ 愚蠢而不明事理。
引晋郭璞《蚍蜉赋》：“伊斯虫之愚昧，乃先识而似悊。”
唐刘禹锡《代让同平章事表》：“臣虽愚昧，尝览前言。”
明唐顺之《复勘蓟镇边务首疏》：“臣愚昧疎濶，不足以备使命，夙夜祗惧，不敢自寧。”
艾青《光的赞歌》之五：“愚昧就是黑暗，智慧就是光明。”
⒉ 指愚蠢而不明事理的人。
引明谢榛《四溟诗话》卷四：“圣贤不异辙，愚昧更深谋。”
清采蘅子《虫鸣漫录》卷一：“依托天主教，煽惑愚昧。”
愚笨无知，不明事理。
愚yú(1)（形）愚笨；傻：～人｜～陋｜～懦｜～顽｜～妄｜～不可及｜大智若～。(2)（动）愚弄：为人所～｜～民政策。(3)（代）用于自称的谦词：～兄｜～见｜～以为不可。
昧读音：mèi1.糊涂；不明白：蒙～。愚～。素～平生（一向不认识）。
2.隐藏：拾金不～。～良心。
3.昏暗：幽～。
4.冒犯；冒昧：～死。