yòu mèi
huì mèi
yú mèi
àn mèi
zhì mèi
máng mèi
yì mèi
yōu mèi
méng mèi
yā mèi
xūn mèi
sān mèi
ā mèi
màn mèi
xiōng mèi
yǎn mèi
guǎ mèi
dāo mèi
máng mèi
yǐn mèi
wàng mèi
àn mèi
shěn mèi
yū mèi
chén mèi
nuǎn mèi
qī mèi
miǎo mèi
máng mèi
qiǎn mèi
chán mèi
zhāo mèi
míng mèi
zào mèi
shī mèi
dù mèi
bǐ mèi
lún mèi
měng mèi
àn mèi
ǎi mèi
mí mèi
wú mèi
míng mèi
ǎn mèi
chōng mèi
méng mèi
chōng mèi
lǎo mèi
huāng mèi
è mèi
zhuō mèi
hóng mèi
cǎo mèi
lóng mèi
guāi mèi
yān mèi
chén mèi
mán mèi
qián mèi
chén mèi
hūn mèi
yǎo mèi
jì mèi
chè mèi
dùn mèi
xiāo mèi
rú mèi
méng mèi
líng mèi
shào mèi
shēn mèi
mào mèi
ài mèi
chuǎn mèi
yín mèi
ài mèi
méng mèi
yí mèi
gàng mèi
zhì mèi
táo mèi
tuì wèi
bù mèi
gōng mèi
yīn mèi
liáng mèi
máng mèi
yí mèi
⒈ 迷糊貌。
引《素问·气交变大论》：“鬱冒朦昧，心痛暴瘖。”
⒉ 愚昧无知。
引《祖堂集·镜清和尚》：“学人朦昧，再乞指示。”
⒊ 隐瞒真情以图蒙混欺骗；欺骗。
引《元典章·户部九·劝农立社事宜》：“若有上年已栽桑果，数目另行具报，却不得朦昧报充次年数目。”
郑观应《盛世危言·西学》：“盖总其事者，不精其学，未识师授优劣，课艺高下，往往为人朦昧。”
朦méng见〔朦胧〕。
昧读音：mèi1.糊涂；不明白：蒙～。愚～。素～平生（一向不认识）。
2.隐藏：拾金不～。～良心。
3.昏暗：幽～。
4.冒犯；冒昧：～死。