gàng mèi
chén mèi
yā mèi
zhì mèi
méng mèi
chōng mèi
lǎo mèi
méng mèi
yì mèi
yí mèi
zào mèi
chōng mèi
yān mèi
ài mèi
dù mèi
yōu mèi
yǎn mèi
hóng mèi
shī mèi
ài mèi
yí mèi
yǐn mèi
yū mèi
bǐ mèi
nuǎn mèi
dùn mèi
qiǎn mèi
zhāo mèi
huāng mèi
chuǎn mèi
míng mèi
chén mèi
máng mèi
shěn mèi
lún mèi
gōng mèi
méng mèi
huì mèi
sān mèi
àn mèi
máng mèi
àn mèi
yú mèi
guāi mèi
mào mèi
àn mèi
hūn mèi
màn mèi
lóng mèi
wàng mèi
zhì mèi
è mèi
shào mèi
qián mèi
ǎn mèi
ǎi mèi
méng mèi
mán mèi
guǎ mèi
táo mèi
měng mèi
xiāo mèi
cǎo mèi
yīn mèi
chén mèi
chán mèi
xiōng mèi
wú mèi
máng mèi
míng mèi
rú mèi
yǎo mèi
ā mèi
dāo mèi
tuì wèi
shēn mèi
liáng mèi
qī mèi
líng mèi
xūn mèi
yòu mèi
mí mèi
bù mèi
miǎo mèi
máng mèi
yín mèi
jì mèi
zhuō mèi
chè mèi
⒈ 幽隐深奥。
引南朝梁陶弘景《登真隐诀序》：“凡五经子史，爰及赋颂，尚歷代注释，犹不能辨，况玄妙之秘途，絶领之奇篇，而不可探括冲隐，穷思寂昧者乎？”
南朝梁王暕《答与王公朝贵书》：“圣旨玄照，啟寤羣蒙，义显幽微，理宣寂昧。”
寂jì(1)（形）静；没有声音：～静｜～然无声。(2)（形）孤单冷清：～寞｜孤～｜幽～｜枯～。
昧读音：mèi1.糊涂；不明白：蒙～。愚～。素～平生（一向不认识）。
2.隐藏：拾金不～。～良心。
3.昏暗：幽～。
4.冒犯；冒昧：～死。