yōu mèi
rú mèi
chè mèi
guāi mèi
méng mèi
yì mèi
hóng mèi
gōng mèi
lóng mèi
àn mèi
hūn mèi
yǐn mèi
yí mèi
ài mèi
àn mèi
yòu mèi
chuǎn mèi
qī mèi
mí mèi
chén mèi
míng mèi
qián mèi
chōng mèi
máng mèi
ǎi mèi
lǎo mèi
zhāo mèi
shěn mèi
bǐ mèi
yí mèi
yǎn mèi
táo mèi
nuǎn mèi
liáng mèi
gàng mèi
huāng mèi
méng mèi
qiǎn mèi
xiōng mèi
yū mèi
wú mèi
shēn mèi
chén mèi
guǎ mèi
dùn mèi
sān mèi
yín mèi
máng mèi
zhuō mèi
miǎo mèi
yǎo mèi
zhì mèi
máng mèi
wàng mèi
yān mèi
yú mèi
tuì wèi
chén mèi
jì mèi
méng mèi
yīn mèi
shī mèi
cǎo mèi
xūn mèi
lún mèi
máng mèi
míng mèi
màn mèi
ǎn mèi
zhì mèi
bù mèi
méng mèi
dāo mèi
chán mèi
shào mèi
měng mèi
xiāo mèi
mán mèi
dù mèi
huì mèi
chōng mèi
mào mèi
ài mèi
zào mèi
líng mèi
yā mèi
ā mèi
è mèi
àn mèi
模糊不清。
⒈ 模糊不清。
引《汉武故事》：“神道茫昧，不宜为法。”
唐韩愈《南山诗》：“山经及地志，茫昧非受授。”
明刘基《题群龙图》诗：“世间万类皆可覩，茫昧独有鬼与龙。”
叶圣陶《线下·潘先生在难中》：“两个孩子都怀着失望的心情，茫昧地觉得这样的上海，没有平时父亲嘴里说的上海来得好玩而有味。”
幽暗不可知。
茫máng(1)（形）形容水或其他事物没有边际、看不清楚：渺～｜～无头绪。(2)（形）无所知：～然。
昧读音：mèi1.糊涂；不明白：蒙～。愚～。素～平生（一向不认识）。
2.隐藏：拾金不～。～良心。
3.昏暗：幽～。
4.冒犯；冒昧：～死。