yīng yīn
yīng yǒng
yīng guǒ
yīng zī
yīng móu
yīng zhǐ
yīng zhì
yīng jié
yīng jùn
yīng jīng
yīng jié
yīng huì
yīng zhé
yīng guǐ
yīng dàng
yīng máo
yīng pàn
yīng jué
yīng biàn
yīng guāng
yīng luò
yīng gǔn
yīng dūn
yīng huì
yīng zī
yīng cí
yīng fàn
yīng jiàn
yīng wù
yīng xióng
yīng mó
yīng líng
yīng zhì
yīng yīng
yīng táo
yīng zhǔ
yīng mǔ
yīng xiù
yīng miào
yīng tái
yīng duō
yīng wǔ
yīng rén
yīng yǔ
yīng jùn
yīng ruǐ
yīng gài
yīng mài
yīng fēn
yīng shēng
yīng jùn
yīng fēng
yīng huá
yīng shì
yīng yóu
yīng xīn
yīng zhuó
yīng qì
yīng yàn
yīng zòng
yīng gǔ
yīng jué
yīng sháo
yīng máo
yīng shì
yīng qiào
yīng yuàn
yīng cùn
yīng yì
yīng ruì
yīng bá
yīng duàn
yīng wù
yīng míng
yīng chén
yīng kǎn
yīng huáng
yīng wěi
yīng yào
yīng háo
yīng cí
yīng bàng
yīng dàng
yīng tè
yīng mào
yīng ruì
yīng huī
yīng cái
yīng jiàn
yīng jié
yīng fǔ
yīng jīng
yīng lüè
yīng guǐ
yīng cái
yīng chēng
yīng lǎng
yīng yí
yīng hù
yīng zhì
yīng bǐng
yīng rú
yīng lún
yīng mǐn
yīng zhì
yīng hún
yīng shì
yīng cāo
yīng fā
yīng yì
yīng liáo
yīng guó
yīng sà
yīng liè
yīng qí
yīng shí
yīng tǐng
yīng qiú
mào yàn
cái yàn
qún yàn
wǎng yàn
jùn yàn
máo yàn
měi yàn
qián yàn
jùn yàn
liè yàn
bāng yàn
xián yàn
wěi yàn
cái yàn
lí yàn
guī yàn
xī yàn
zhé yàn
jùn yàn
fú yàn
jùn yàn
qiào yàn
míng yàn
cháo yàn
shuò yàn
wén yàn
hòu yàn
yì yàn
yīng yàn
kuí yàn
háo yàn
⒈ 英俊之士；才智卓越的人。
引晋袁宏《后汉纪·光武帝纪二》：“愿陛下更选英彦，以充廊庙。”
《旧唐书·孔纬传》：“国祚方泰，英彦盈庭。”
清顾炎武《述古》诗：“何必会风云，弟子皆英彦。”
王闿运《余世松诔》序：“余君佐卿，湘州之英彦也。”
英yīng(1)（名）〈书〉花：落～缤纷。(2)（名）才能或智慧过人的人：～杰｜～豪｜～魂。(3)（名）姓。英yīng（名）指英国。
彦读音：yàn彦yàn（名）古代指有才德的人。