shuǎ zǐ
shuǎ piāo
shuǎ shuǐ
shuǎ huà
shuǎ jiā
shuǎ lìng
shuǎ qiào
shuǎ diān
shuǎ niáng
shuǎ chā
shuǎ huá
shuǎ zuǐ
shuǎ jiāo
shuǎ hèng
shuǎ chù
shuǎ xì
shuǎ rén
shuǎ dòu
shuǎ nào
shuǎ qiāng
shuǎ lóng
shuǎ xiào
shuǎ yān
shuǎ bǎ
shuǎ xióng
shuǎ hóu
shuǎ huò
shuǎ lài
shuǎ shì
shuǎ qīng
shuǎ jiān
shuǎ diāo
shuǎ jiān
shuǎ dān
shuǎ mán
chǔ niáng
wǎn niáng
zhà niáng
qǐ niáng
yé niáng
diǎ niáng
yí niáng
qíng niáng
xīn niáng
yǎng niáng
wū niáng
wú niáng
me niáng
shī niáng
nǐ niáng
xǐ niáng
tā niáng
xiè niáng
hóng niáng
jiǔ niáng
wéi niáng
qiàn niáng
zhēn niáng
jiāo niáng
xì niáng
é niáng
yàn niáng
huā niáng
wèi niáng
jìn niáng
cán niáng
jià niáng
tán niáng
cǎo niáng
gān niáng
qín niáng
lǎo niáng
jiā niáng
fū niáng
mó niáng
diē niáng
bā niáng
qiū niáng
yǎo niáng
dù niáng
gū niang
tài niáng
dàn niáng
sū niáng
nǎi niáng
yǎo niáng
qián niáng
bàn niáng
jiǔ niáng
mán niáng
mà niáng
yē niáng
mà niáng
shěn niáng
dà niáng
chóng niáng
sòng niáng
nǚ niáng
qīn niáng
lǎo niang
shuǎ niáng
jī niáng
ā niáng
hé niáng
hòu niáng
zī niáng
xiǎo niáng
wō niáng
zhāi niáng
yǐn niáng
bó niáng
dǎn niáng
jī niáng
rǔ niáng
niǎo niáng
pó niáng
zhū niáng
xú niáng
dòu niáng
chú niáng
yāo niáng
hóng niáng
sài niáng
⒈ 以演唱歌曲为业的女子，多见于唐代。
引唐张祜《耍娘歌》：“便唤耍娘歌一曲，六宫生老是蛾眉。”
明《唐宫词》：“太真独爱《凉州》曲，自出金钱赐耍娘。”
耍shuǎ(1)（动〈方〉玩；玩耍：让孩子到院子里～去。(2)（动）玩弄；戏弄：～花枪｜～猴儿。(3)（动）施展；表现出来（多含贬义）：～毛杆｜～态度。(4)姓。
娘读音：niáng娘niáng(1)（名）母亲：爹～。(2)（名）称长一辈或年长的已婚妇女：大～｜婶～。(3)（名）年轻妇女：渔～｜新～。